ابن شهر آشوب می گوید: پس از آنکه معاویة بن ابی سفیان به مخالفت علی علیه السلام تصمیم گرفت، به فکر افتاد مردم شام را آزمایش کند تا از مراتب اطاعت و فرمانبرداری آنان آگاه گردد. عمروبن عاص برای آزمایش، راهی را ارائه کرد و به معاویه گفت: دستور بده که مردم باید کدو را مانند بره ذبح کنند و پس از تذکیه آن را بخورند؛ اگر فرمانت را اجراء نمودند آنها یار و پشتیبان تو هستند و گرنه نه.

معاویه دستور داد و مردم هم بدون کوچک ترین اعتراض اجراء نمودند و این امر به نام بدعت امویه در سراسر شام معمول گردید.[1]
طولی نکشید که خبر آن بدعت به سمع مردم عراق رسید و کسانی آن را مورد پرسش قرار دادند.
ان امیرالمؤمنین سئل عن القرع یذبح؟ فقال: القرع لیس یذکی فکلوه و لا تذبحوه و لا یستهوینکم الشیطان لعنه الله.[2]

از علی علیه السلام درباره کدو سؤال شد که آیا باید آن را ذبح کرد؟
در جواب فرمود:
خوردن کدو تذکیه و ذبح لازم ندارد. مراقب باشید که شیطان عقلتان را نبرد و افکار شیطانی حیرت زده و سرگردانتان ننماید.

مسلمانانی که آن روز فرمان غیرمشروع معاویه را اجرا کردند و به دستور او که مخالف امر الهی بود عمل نمودند همانند آن گروه از اهل کتاب بودند که احبار و رهبانشان حلال خدا را حرام، و حرام خدا را حلال می کردند و آنان کورکورانه اطاعت می نمودند و نا آگاه به شرک گرایش می یافتند.

پی نوشت ها:
[1] کافى، جلد 6، پاورقى صفحه 370
[2] کافى، جلد 6، صفحه 370