هیچ موجى از شكست شوق من آگاه نیست
 در كنار ساحلم امّا به دریا راه نیست
تا مپندارند با مرگم تو مى میرى بگو
 اینكه می بینید فعل است و ظهور، الله نیست
در مسیر لا و الا خون عاشق مى‏دود
 در دل معشوق مطلق راه هست و راه نیست
كاروان تشنه اشكت را نشانم داده است
 منزل من چشم هاى توست، پلك چاه نیست
روى بر سمّ ستوران دادم و گفتم به خاك
 در مقام جلوۀ خورشید جاى ماه نیست
مى برى من را و پا را مى‏كشم روى زمین
 در ركاب شوق حرف از قامت كوتاه نیست
 صوت داود است جارى از فضاى سینه‏ام
 در مسیرش استخوانى گاه هست و گاه نیست
 مى زنیدم ضربه امّا من نمى ریزم فرو
 كوه را هیچ التفاتى بر هجوم كاه نیست

(حجت الاسلام رضا جعفری)

نوشتن دیدگاه