سپس دو لشکر بر یکدیگر حمله کردند، آن روز پرچم به دست قیس بن مکشوح بود و گفت: ای قبیله بجیله! علم را از دست من بگیرید و به دست دیگری بدهید، گفتند: چرا چنین کنیم.؟
گفت: امروز تا کلاه و رزه را از سر معاویه بر ندارم، برنمی گردم.
پس قیس رجزی خواند و حمله کرد تا به معاویه رسید.
معاویه فریاد زد: این کیست که خود را به من رسانده او را دور کنید.
معاویه غلامی داشت رومی حمله کرد و دست قیس را قطع کرد، قیس بن مکشوح نیز در آن هنگام ضربتی بر غلام معاویه زد و او را به دوزخ فرستاد، گروهی از یاران معاویه به طور گروهی به قیس بن مکشوح حمله آوردند و او را شهید کردند. رحمة الله علیه
آن گاه عبدالله بن قلع علم را گرفت و جنگید تا شهید شد، بعد برادرش عبدالرحمن بن قلع پرچم را برداشت و قتال کرد تا شهید شد، سپس عباس بن شریک علم را به دست گرفت و زخمی شد. بلافاصله مسروق بن مسلم پرچم را از او گرفت به میدان تاخت تا شهید شد بعد از او صخر بن سمر علم را به میدان برد و جنگید تا زخمی شد و بازگشت، عبدالله بن بزار پرچم را از او گرفت و قتال کرد تا شهید شد. رحمة الله علیه
عتبة جویریه قدم پیش گذاشت و گفت:
ای مردم! می بینید که چند نفر از سواران نامدار از اصحاب سید ابرار امیرالمومنین علیه السلام به شهادت رسید، مردانه مقامت کنید و بدانید دنیا ناپایدار و لذتش زودگذر است، من عزم کردم، چنان کنم تا به شهادت برسم، شما نیز در حمایت امیرالمومنین بکوشید تا توفیق مجالست و همنشینی با انبیا و صدیقین و شهدا و صالحین و بیابید.
عتبة به میدان آمد، دو برادر به نام عوف و عبیدالله به دنبال او بیرون آمدند، سه نفری به لشکر شام حمله کردند و از خود آثار و شجاعت و مردانگی ظاهر کردند، آنان به اندازه ای که از لشکر علی علیه السلام در آن روز کشته شدند از سواران شام کشتند، تا تا عاقبت هر سه برادر شهید شدند. رحمة الله علیه
پس لشکر امیرالمومنین علی علیه السلام بر اصحاب معاویه حمله کردند، آتش جنگ میان آنان برافروخته شد و غباری غلیظ برخاست لشکر معاویه از شمشیر مبارزان علی علیه السلام رو به هزیمت نهادند. حجر بن عدی و معقل بن قیس ریاحی در میان گرد و غبار رجز می خواندند و چنان دلاوری از خود نشان دادند که لشکر معاویه را به تعجب واداشتند، در این روز شمشیر نامداران امیرالمومنین به خون یاران معاویه رنگین شد.

نوشتن دیدگاه