تعبیر فرمود (علیه السلام): من حیث التشخص از خود به مصباح که در آیه نور واقع است و اضافه به هدایت فرموده: یهدی الله لنوره من یشاء(531) یعنی هدایت به من است که مصباح الیهم و زجاجه ملکوت و مشکوة ملک و باز تعبیر فرموده من حیث الحقیقه، که من مشکوتم و نوری که در مشکوة من است عین نور مصطفی است که چون یک شخص از دو آینه به جلوه انطباع در آمده یک عکس را محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) نام شده و دیگر عکس را علی (علیه السلام) و آن شخص آن نور است که اول ما خلق الله هست در عالم انوار وجودی و باز آن چیز را یعنی فاعل مطلق و قابل مطلق از مرائی فواعل و قوابل به شناخت من آنرا متعین و ممتازند و در بعضی نسخه به جای معرفتی لفظ به واقع است یعنی فاعلیت مطلق در قوابل منند، هم چنان که جهت فاعلیت حقیقت نوعیه انسانیه در ذکور افرادش متعین است و جهت قابلیت در اناث افرادش والله اعلم.
531) نور / 35.
