حضرت آیت الله شهید دستغیب (قدس سره) می فرماید: زمانی که من در نجف اشرف اقامت داشتم، در محرم سال 1358، از طرف حکومت عراق به شدت از بیرون آمدن دسته جات و سینه زنی منع شده بود، شب عاشورا برای اینکه در حرم مطهر و صحن شریف سینه زنی نشود، از اول شب، درهای حرم و رواق و صحن را قفل کردند، آخرین دری که مشغول بستن بودند، در قبله بود، یک لنگه آن را بستند که ناگاه جمعیت سینه زن هجوم آورده وارد صحن شده و رو به حرم مطهر آوردند، دیدند درها بسته است.
در همان ایوان مشغول عزاداری و سینه زنی شدند، ناگاه عده ای از مأمورین به همراه رئیس خود آمدند، رئیس آن ها با چکمه به ایوان آمد، برخی را می زد و فرمان دستگیری سینه زن ها را می داد، بالاخره سینه زن ها به او هجوم آوردند، او را بلند کرده در صحن انداخته و به سختی او را مجروح نمودند.
و چون دیدند که ممکن است مأمورین دولتی تلافی کنند و مزاحمت ایجاد نمایند، با کمال التجاء و دل شکسته متوجه در بسته حرم شده و در حالی که سینه می زدند می گفتند: یا علی فک الباب یا علی در را باز کن، ما عزادار فرزندت هستیم.
ناگاه در یک لحظه تمام درهای حرم و رواق و صحن گشوده شد!
برخی از افراد مورد اعتماد که شاهد جریان بودند برای من نقل کردند که میله های آهنین که بین درها و دیوار بود از وسط بریده شده بود. بالاخره سینه زنان وارد حرم می شوند، دیگر اهالی نجف خبر دار می شوند و همه در صحن و حرم حاضر شده و مأمورین پنهان می گردند.
وقتی موضوع را به بغداد گزارش می دهند، دستور می دهند که مزاحم آنها نشوید، و در آن سال، در نجف و کربلا بیش از سال های گذشته اقامه عزا شد و این معجزه روشن را شعرا در اشعار خود نقل و منتشر ساختند (1).
**************************************
1) داستان های شگفت، اثر شهید آیت الله دستغیب (قدس سره): ص 92.

نوشتن دیدگاه