متن حدیث :
من وضع نفسه مواضع التهمة فلا یلومن من اسآء به الظن. (1)
ترجمه :
کسی که بگذارد نفس خود را در جای های تهمت یعنی برود در آن مواضع و بنشیند در آنجاها پس باید ملامت و سرزنش نکند کسی را که گمان بد به او ببرد.
دانایان گفته اند: هر که با بدان نشیند اگر چه طبیعت ایشان در او اثر نکند لکن به طریقت ایشان متهم گردد و اگر به خرابات رود از برای نماز گذاردن منسوب شود به خمر خوردن.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): اتقوا مواضع التهم.(2)
ابن ابی الحدید نقل کرده که وقتی آن حضرت با یکی از زوجات خود بر در یکی از دوازه های مدینه ایستاده بود یکی از اصحاب از آنجا بگذشت آن جناب را با آن زن آنجا دید سلام کرد و بگذشت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) او را ندا کرد و فرمود: ای فلان این زن، فلانه زوجه من است عرض کرد یا رسول الله مگر در شما هم گمان می رود که این فرمایش نمودید فرمود: إن الشیطان یجری من ابن ادم مجری الدم.(3)
همانا شیطان می گردد در بدن بنی آدم مانند گشتن خون.
**************************************
1) نهج البلاغه ص 1165 حکمت 151.
2) بحار 75/90 با مختصر تفاوت.
3) شرح نهج البلاغه 18/380.
کلمه نود و پنجم
- بازدید: 799