ƒفَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ
ترجمه :[1]

تفسير :
عصف، كاه است كه گندم و جو و برنج بعد از آنكه حصاد ]=درو[ شد، پرهاى كاه آن‌ها را مى‌گيرند و خوراك حمار و بغل[2]  و استر مى‌شود و زير دندان آن‌ها ريز ريز
مى‌شود، پس از آن از آن‌ها دفع مى‌شود. تشبيه فرموده كه اين‌ها در اثر رمى حجاره از اين نحوه شدند، ريز ريز، از هم پاشيده شدند، مثل عصف مأكول.
*    *    *
تَمَّ بِحَمْدِ اللهِ تَفْسِيرُ سُورَةِ الْفِيلِ، وَيَتْلُوهُ تَفْسيرُ
سُورَةِ الإيلافِ، وَالْحَمْدُ للهِِ. السَّيِّدُ عَبدُالْحُسَينِ الطَّيِّبُ[3] .


[1] .  و از نعمت پروردگار خويش با مردم سخن گوى. سوره ضُحى: آيه 11.
[2] .  آيا براى تو سينه‌ات را نگشاده‌ايم. سوره شرح: آيه 1.
[3] .  ر.ك: تفسير واحدى: ج2، ص1234؛ مجمع البيان: ج10، ص828 و زادالمسير: ج8، ص313.

نوشتن دیدگاه