آيه (5)        
ƒفَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْوى

ترجمه :
5. پس قرار داد او را خشك و رنگ ديگرى به او داد، سياه، زرد و غير اين‌ها[1] .
 
 
تفسير :
نظر به اينكه اين گياه‌ها در فصل بهار روييده مى‌شود و انسان و حيوانات هم در فصل تابستان و خريف و زمستان احتياج شديد به ارزاق دارند، خداوند اين‌ها را خشك مى‌كند و به ثمر مى‌رساند كه بتوان آن‌ها را نگاهدارى كرد. بسا چندين سال كه اگر يك سالى قحطى پيش آمد، اين‌ها بى‌روزى نمانند به عينه مصداق آن خواب مَلِك بود و تعبير حضرت يوسف كه فرمود: (قالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَباً فَما حَصَدْتُمْ فَذَرُوهُ فِى سُنْبُلِهِ إِلّا قَلِيلاً مِمّا تَأْكُلُونَ * ثُمَّ يَأْتِى مِنْ بَعْدِ ذلِکَ سَبْعٌ شِدادٌ يَأْكُلْنَ ما قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلّا قَلِيلاً مِمّا تُحْصِنُونَ * ثُمَّ يَأْتِى مِنْ بَعْدِ ذلِکَ عامٌ فِيهِ يُغاثُ النّاسُ وَ فِيهِ يَعْصِرُونَ)[2] .
    
*    *    *

[1] .  گفت: هفت سال پى در پى مى‌كاريد، و آنچه را درويديد ـ جز اندكى را كه مى‌خوريد ـ درخوشه‌اش واگذاريد. آنگاه پس از آن، هفت سال سخت مى‌آيد كه آنچه را براى آن سال‌ها از پيشنهاده‌ايد ـ جز اندكى را كه ذخيره مى‌كنيد ـ همه را خواهند خورد. آنگاه پس از آن، سالى فرامى‌رسد كه به مردم در آن سال باران مى‌رسد و در آن سال افشردنى‌ها را مى‌فشرند ]=آب ميوه مى‌گيرند[. سوره يوسف: آيات 47 ـ 49.
[2] .  ترجمه ديگر: ما به زودى ]آيات خود را[ بر تو خواهيم خواند، تا فراموش نكنى.

نوشتن دیدگاه