آيه (3)        
ƒوَ الَّذِى قَدَّرَ فَهَدى
ترجمه :[1]

تفسير :
] (وَالَّذى قَدَّرَ) [ اما تقدير آنچه در معاش و زندگانى و بقاى حيات مورد احتياج بندگان و ساير حيوانات بود براى آن‌ها عنايت فرمود. در زمين و آسمان كه اگر يكى از آن‌ها ناقص بود، امر معيشت منظم نبود، بلكه ممكن نبود.
] (فَهَدى) [ و اما هدايت، اعطاى عقل، فهم، شعور، ادراك، ارسال رسل، انزال كتب، جعل احكام، ارشاد، توفيق، تأييد، پند و اندرز، وعظ و نصيحت و دلالت و غير اين‌ها كه هيچ عذرى براى احدى باقى نگذاشت و حجت را از هر جهت بر بندگان تمام كرد: (لِيَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيى مَنْ حَىَّ عَنْ بَيِّنَةٍ)[2] .
 
*    *    *
[1] .  و تا كسى كه بايد هلاك شود، با دليلى روشن هلاك گردد، و كسى كه بايد زنده شود، با دليلى واضح زنده بماند. سوره انفال: آيه 42.
[2] .  ترجمه ديگر: و آن كه چرا گاه‌ها را رويانيد. 

نوشتن دیدگاه