الكلام فى فضلها : اخبار بسيارى در فضيلت اين سوره مباركه روايت شده، من جمله از ابن بابويه مسنداً از حضرت باقر 7 روايت كرده فرمود :
«مَنْ قَرَأَ سُورَةَ (سَبِّحْ اسْمِ رَبِّک الاْعلى) في فَريضَةٍ أوْ نافِلَةٍ قِيلَ لَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ: أدْخُلْ مِنْ أيِّ أبْوابِ الْجَنَّةِ شِئتَ ]إنْ شاءَ الله[»[1] . و همين حديث را طبرسى از ابى بصير از  
حضرت صادق 7 روايت كرده[2] .
 
و اخبار ديگر مرسلاً روايت كرده‌اند كه: «مَنْ قَرَأها فَكَأَنَّما قَرَأَ صُحُفَ مُوسى وَ إبراهِيمَ الّذي وَفّى»[3] .
 
و از پيغمبر روايت كرده‌اند فرمود: «مَنْ قَرَأَها أعْطاهُ اللهُ مِنَ الاْجْرِ عَشْرَ حَسَناتٍ بِعَدَدِ كُلِّ حَرْفٍ أنْزَلَهُ اللهُ عَلَى إبراهيمَ وَ مُوسى و مُحَمَّدْ 9»[4]  و غير اين‌ها از اخبار.
 
*    *    *
[1] .  ر.ك: مجمع البيان: ج10، ص717.
[2] .  هر كه اين سوره را بخواند مانند آن است كه صحف موسى وابراهيم كه وفا كرد را خوانده است.ر.ك: مجمع البيان: ج10، ص717 و تفسير البرهان: ج8، ص260، ح2.
[3] .  هر كه آن را بخواند خداوند اجر ده حسنه را به عدد تمام حرف‌هايى كه بر ابراهيم و موسى ومحمد 9 نازل شده است به او مى‌دهد. ر.ك: مجمع البيان: ج10، ص717 و تفسير البرهان: ج8،ص26، ح3.
[4] .  نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى.

نوشتن دیدگاه