آيه (1)        
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
ƒقُلْ أُوحِىَ إِلَىَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً

ترجمه :
1. بفرما به قوم كه: وحى شده به سوى من به درستى كه استماع كردند جماعتى از طايفه جن و رفتند به ساير اَجنّه خبر دادند كه ما شنيديم آيات شريفه قرآن را و
تعجب كرديم از فصاحت و بلاغت او[1] .
 
 
تفسير :
]گوش فرا دادن جنّيان به قرآن مجيد[
(قُلْ أُوحِىَ) وحى الهى رسيد به پيغمبر 9. نظر به اينكه طايفه جن و مَلَك به صورت اصليه خود مشاهده انسان نمى‌شوند، چنانچه مى‌فرمايد در حق شيطان: (إِنَّهُ يَراكُمْ هُوَ وَ قَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لا تَرَوْنَهُمْ)[2] . حضرت رسول وَلَو به علم باطنى و نظر قلبى
مى‌ديد، لكن به نظر ظاهر، آن‌ها را مشاهده نفرمود و اگر مى‌فرمود: آمدند نزد من. مى‌گفتند: شما چگونه آن‌ها را ديديد؟ لذا مى‌فرمايد: (قُلْ أُوحِىَ إِلَىَّ) و شايد سرّ اينكه مى‌فرمايد: (وَ إِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعالَمِينَ * نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الاَْمِينُ * عَلى قَلْبِکَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ)[3]  همين باشد كه تعبير به «قلبك» فرموده و الّا جبرئيل به صُوَرِ مختلفه بر  
حضرتش نازل مى‌شد و حضرت مشاهده مى‌كرد، و طايفه جن هم ممكن است به صور مختلفه خود را نشان دهند.
(أنّه) ضمير، ضمير شأن است. (اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ) استماع قرآن در موقعى كه حضرت بر قوم تلاوت مى‌فرمود، «نفر» عده]اى[ از جن كه عدد آن‌ها چه بود بيان نفرموده، حاضر بودند و استماع مى‌كردند و درك كردند كه اين قرآن معجزه بزرگى است كه از عهده جن و انس خارج است كه مى‌فرمايد: (قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الاِْنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً)[4] .
 

(فَقالُوا) به طوايف ديگر از اجنّه: (إِنّا سَمِعْنا) ابتدا مى‌فرمايد: استمع، حال مى‌فرمايد: سمعنا، براى اين است كه سماع فرع استماع است. بايد اولاً گوش فرا داد و توجه نمود و به قول ما دل داد، سپس شنيد.
(قُرْآناً عَجَباً) قرآن مجيد موجبات تعجب در دنيا بر تمام افراد جن و انس بسيار دارد كه تا كنون چنين كتابى جامعى نيامده و نخواهد آمد و ما معجزه بودن اين قرآن را در مقدمه همين تفسير، جلد اول بيان كرده‌ايم و امتياز او را از ساير معجزات و ساير كتب سماويه بيان كرده‌ايم[5] .
 
*    *    *

[1] .  ترجمه ديگر: بگو: به من وحى شده است كه تنى چند از جنّيان گوش فرا داشتند و گفتند: راستىما قرآنى شگفت‌آور شنيديم.
[2] .  در حقيقت، او و قبيله‌اش، شما را از آنجا كه آن‌ها را نمى‌بينيد، مى‌بيند. سوره اعراف: آيه 27.
[3] .  و راستى كه اين قرآن وحى پروردگار جهانيان است. «روح الامين» آن را بر دلت نازل كرد تا ازجمله هشداردهندگان باشى. سوره شعراء: آيات 192 - 194.
[4] .  بگو: «اگر انس و جن گرد آيند تا نظير اين قرآن را بياورند، مانند آن را نخواهند آورد، هر چندبرخى از آن‌ها پشتيبان برخى ديگر باشند». سوره إسراء: آيه 88.
[5] .  ر.ك: همين تفسير: ج1، گفتار ششم، ص131 - 153.

نوشتن دیدگاه