15 «كَلاّ إِنَّها لَظى»
16 «نَزّاعَةً لِلشَّوى»
17 «تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلّى»
18 «وَ جَمَعَ فَأَوْعى»
ترجمه:
15. هرگز چنين نيست كه كفار مىگويند، محققاً آتش جهنم شعلهور است.
16. و جدا مىكند اعضاى بدن را از جلد و لحم و محاسن صورت.
17. مىخواند كسانى را كه پشت كردند به دين خدا و اعراض كردند.
18. و جمع مال كردند، پس نگاه داشتند[1].
تفسير:
[آتش جهنم گنهكاران را به خود فرا مىخواند]
«كَلاّ» يعنى احدى نيست كه او را نجات دهد از آتش جهنم.
«إِنَّها لَظى» گفتند: يكى از اسماى جهنم است[2] يعنى آن آتش جهنم است،
لكن لظى به معنى تلظّى است كه مىفرمايد: «فَأَنْذَرْتُكُمْ ناراً تَلَظّى»[3]، يعنى آتش زبانه
مىكشد و شعله مىزند[4].
«نَزّاعَةً» نزع به معنى جدايى است، يعنى آتش جهنم جدا كننده است.
«لِلشَّوى» بعضى گفتند: مراد گوشت و پوست است از هم جدا مىشوند[5]،
بعضى گفتند: مراد اعصاب و عروق است[6]، بعضى گفتند: اعضاى صورت است از
لبها و چشمها و دماغ[7]. ما مىگوييم: اعضاى بدن تا شامل جميع اينها باشد و اينها
پس از جدايى باز به هم پيوست مىكنند، زيرا عذاب دائمى است و خلود است،
چنانچه مىفرمايد: «كُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَيْرَها لِيَذُوقُوا الْعَذابَ»[8].
«تَدْعُوا» مىخواند آن آتش نه به اينكه صدايى و كلامى و قول و گفتارى باشد
بلكه شعلؤ آتش او را مىربايد و به خود جذب مىكند «مَنْ أَدْبَرَ» كه پشت كرد به
دين و احكام دين و كتب دينيه و رسولان الهيه «وَ تَوَلّى» اعراض كرد و اعتنايى
ننمود و توجهى نكرد نه به دين و نه به امر آخرت و نه به سعادت و هدايت فقط
توجهش به اين بود كه در مقام جمع آورى زخارف دنيوى برآيد: «وَ جَمَعَ» و پس از
جمعآورى در مقام حفظ و حراست آنها برآمد كه بخل كرد: «فَأَوْعى»نگاهدارى
نمود.
[اهميت كسب مال حلال]
اقول: تصور نشود كه اين آيات فقط راجع به كفار و مشركين باشد، مصداق اين
آيات امروز در جامعه بسيار هستند كه در بند حلال و حرام نيستند، از هر راهى مالى به
دست آيد به تمام قوا رو به او مىآورند، وَلَو از راه ظلم و تعدّى و سرقت و تقلب در
اجناس و رشوه و ربا و حيله و تزوير باشد و منع مىكنند حقوق فقراى ذوى الأرحام
و زكوات و اخماس و مصارف دينى را و اگر هم مصرفى بكنند مصرف حرام، مثل
ساز و آواز و رقص و سينما و آلات لهو و لعب و شرب و ساير مصارف محرّمه
مىكنند. بدانند كه آتش جهنم براى آنها زبانه مىكشد و شعله مىزند و آنها را به
خود جذب مىكند و اعضاى بدن آنها را از هم جدا مىكند: «نَزّاعَةً لِلشَّوى».
* * *
[1]. ترجمه ديگر: نه چنين است. آتش زبانه مىكشد15 پوست سر و اندام را بركننده است16 هر كه
را پشت كرده و روى برتافته17 و گرد آورده و انباشته و حسابش را نگاه داشته، فرا مىخواند18.
[2]. ر.ك: تفسير طبرى: ج29، ص29؛ تفسير ثعلبى: ج10، ص38؛ تفسير واحدى: ج2، ص1133.
[3]. پس شما را به آتشى كه زبانه مىكشد، هشدار دادم. سوره ليل: آيؤ 14.
[4]. ر.ك: تفسير ثعلبى: ج10، ص38؛ تفسير بغوى: ج4، ص394 و تفسير روض الجنان: ج19، ص408
[5]. ر.ك: تفسير غريب الحديث: ج2، ص623 و مجمع البيان: ج10، ص534 و تفسير العز بن عبدالسلام: ج3، ص363.
[6]. ر.ك: تفسير بغوى: ج4، ص394؛ مجمع البيان: ج10، ص534 و زبدة التفاسير: ج7، ص181.
[7]. ر.ك: مجمع البيان: ج10، ص534 و زاد المسير: ج8، ص92.
[8]. كه هر چه پوستشان بريان گردد، پوستهاى ديگرى برجايش نهيم تا عذاب را بچشند. سوره نساء: آيه 56.
آیات 15 تا 18
- بازدید: 700