10 «وَ لا يَسْئَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً»
ترجمه:
10. و پرسش نمىكند دوست و خويشاوندى از حال دوست و خويشاوند خود[1].
تفسير:
[فقط دوستى متقين در قيامت نفع مىبخشد]
تمام گرفتار خود هستند. به زبان ما، دورؤ وا نفساه است. در جاى ديگر مىفرمايد:
«يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ * وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ * وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ * لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ
يُغْنِيهِ»[2] بلكه حاضر است تمام آنها را فدا بدهد و خود نجات پيدا كند، چنانچه در
آيات بعد بيان مىفرمايد فقط يك استثناء دارد كه مىفرمايد: «الْأَخِلاّءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ
لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقِينَ»[3] كه آنها بعد از آنكه خود نجات پيدا كنند در مقام نجات
دوستان و خويشان و اقارب و بستگان خود برمىآيند، مثل انبيا و صلحا و اتقيا
و مؤنين كه اين مقام شفاعت است، و شفعاى يوم القيامة بسيارند شفاعت كبرى خاص
محمد و آل محمد عليهمالسلام است و صغرى از براى ديگران كه شرحش مكرر بيان شده، اما
تا خود گرفتار است به فكر احدى نيست: «وَ لا يَسْئَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً».
[1]. ترجمه ديگر: و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى حال نپرسد.
[2]. روزى كه آدمى از برادرش، و از مادرش و پدرش، و از همسرش و پسرانش مىگريزد، در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مىدارد. سوره عبس: آيات 34 ـ 37.
[3]. در آن روز، ياران ـ جز پرهيزگاران ـ بعضىشان دشمن بعضى ديگرند. سوره زخرف: آيه 67.
آیه 10 «وَ لا يَسْئَلُ حَمِيمٌ..»
- بازدید: 520