معرفى سوره[1]
[فضايل سوره ممتحنه]
از ابن بابَوَيْه[2] باسناده از ابى حمزؤ ثمالى[3] از حضرت زين العابدين عليه‏السلامفرمود:
«مَنْ قَرَأ سُورَةَ الْمُمتَحِنةِ فِي فَرائِضِهِ وَ نَوافِلِهِ امْتَحَنَ اللّه‏ُ قَلْبَهُ لِلاْءيمانِ وَ نَوَّرَ لَهُ بَصَرَهُ وَ لا
يُصيبَهُ فُقَراً أبداً وَ لا جُنونَ فِي بَدَنِهِ وَ لا فِي وَلَدِهِ»[4].

و از پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله روايت شده فرمود:
«مَنْ قَرَأ هذِهِ السُّورَةِ صَلَّت عَلَيهِ الْمَلائكَةُ وَ اسْتَغْفَرَت لَهُ، و إذا ماتَ في يومِهِ أو لَيلَتِهِ
ماتَ شَهيداً وَ كَانَ الْمؤِنُونَ شُفَعاءَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ»[5].
و از حضرت صادق عليه‏السلام فرمود:
«مَنْ يُبْتَلَى بِالطُّحالِ وَ عُسِرَ عَلَيهِ، يَكْتُبُها وَ يَشرِبُها ثلاثَةَ أيّامٍ مُتَوالِيَةً يَزولُ عَنهُ
الطُّحالُ بِإذنِ اللّه‏ِ تَعالى»[6].

[1].  سوره مباركه ممتحنه شصتمين سوره قرآن كريم است در مصحف فعلى و نود و يكمين سوره‏اى
است كه بعد از سوره احزاب و قبل از سوره نساء در مدينه منوره بر پيامبر اعظم نازل شده و مشتمل بر 13 آيه و 348 كلمه و 1510 حرف مى‏باشد.
          نام سوره «ممتحنه» از واژه امتحان گرفته شده و در آيه 10 سوره به رسول دستور داده تا زن‏هاى مهاجران را امتحان كند تا هدف و انگيزه ترك شوهرانشان و مهاجرتشان از مكه به مدينه معلوم شود. نام‏هاى ديگر سوره را مودت و امتحان ذكر كرده‏اند.
          محتواى سوره را مى‏توان به دو بخش تقسيم كرد: بخش اول، از مسئله حب و دوستى في اللّه‏ و بغض و خصومت في اللّه‏ و نهى از طرح دوستى با مشركان سخن مى‏گويد و مسلمانان را به الهام گرفتن از پيامبر بزرگ الهى ابراهيم عليه‏السلام دعوت مى‏كند و عمل وى در مبارزه با شرك و بت پرستى را به عنوان الگويى نيكو براى مسلمانان دانسته و مسئله تولّى و تبرّى به خوبى از اين قسمت آيات سوره نمايان است. آيات [1 ـ 9].
          بخش دوم، پيرامون زنان مهاجر و آزمايش و امتحان آن‏ها و احكام ديگرى در اين رابطه بحث مى‏كند از جمله اينكه اگر ايشان ايمان آورند حق باز گرداندن آنان را به كفار نداريد چرا كه اين زنان ديگر بر شوهرانشان حلال نيستند و به پيامبر دستور مى‏دهد كه چنانچه اين گونه زنان براى بيعت نزد وى آمدند پيمان ببندد با ايشان و براى آنان طلب آمرزش كند و در پايان از دوستى با گروهى كه خداوند بر آنان خشم گرفته، نهى مى‏كند و سوره را خاتمه مى‏دهد. [آيات 10 ـ 13].
 
[2].  مختصرى از زندگى نامه وى، در همين تفسير: ج1،ص 85، پاورقى1 گذشت.
 
[3].  مختصرى از زندگى نامه وى، در همين تفسير: ج1، ص333، پاورقى4 گذشت.
 
[4].  هر كس سوره ممتحنه را در نمازهاى واجب و نوافلش بخواند، خداوند دل او را به نور ايمان
روشن مى‏كند و نور چشمش را فزونى مى‏بخشد و هيچ‏گاه فقير نمى‏شود و نه خودش دچار ديوانگى مى‏شود و نه فرزندانش. ر.ك: ثواب الأعمال: ص147؛ مجمع البيان: ج9، ص402 و تفسير البرهان: ج7، ص513، ح1.
 
[5].  هر كس سوره ممتحنه را بخواند، ملائكه بر او صلوات مى‏فرستند و برايش استغفار مى‏كنند و اگر
در آن روز يا شب بميرد، شهيد مرده است و همه مؤمنان در روز قيامت شفيع او خواهند بود. ر.ك: تفسير البرهان: ج7، ص513، ح2 به نقل از خواص القرآن.
 
[6].  هر كس به بيمارى طحال مبتلا شد و بيمارى‏اش طاقت‏فرسا گرديد، اين سوره را بنويسد و با آب
بشويد و سه روز متوالى بياشامد، درد طحال او به اذن خداوند متعال برطرف مى‏شود. ر.ك: تفسير البرهان: ج7، ص513، ح4.

نوشتن دیدگاه