اينان، عناصرى بودند كه بر اساس نقشه استعمار وبه اشاره استعمارگران، ادعاى مهدويت نمودند.
استعمار پليد براى درهم كوبيدن اسلام وفروپاشى جامعه بزرگ اسلامى وافشاندن بذر اختلاف وكينه توزى وجدايى، نقشه هاى خائنانه بسيارى كشيد تا به هدف خويش كه: (اختلاف بيانداز وحكومت كن) بود، برسد وجهان اسلام را ببلعد واز جمله نقشه هاى جهنمى آن در اين ميدان، ساختن مرامها ومسلكهاى رنگارنگ در ميان مسلمانان وبازى به مفاهيم وارزشهاى مقدس واعتقادات دينى آنان بود تا بدينوسيله بذر بى ايمانى وسستى عقيده وتزلزل دلها وقلبها را در جامعه اسلامى، پديد آورد واز چيزهايى كه از آن در اين ميدان، سوء استفاده كرد، انديشه وعقيده به مهدى موعود بود كه در اين راه برخى عناصر را به دلخواه خويش تربيت كرد وپس از ساختن وآراستن ايشان به آنان دستور داد تا ادعاى مهدويت كنند وآنان را با همه امكانات نيز در اين راه يارى كرد كه براى نمونه، تنها به يكى از اين قماش مدعيان، دروغين، نظرى مى افكنيم.
بينانگذار بهائيت، على محمد باب
در سال 1834 ميلادى، جاسوسى از روس به ايران آمد وبه منظور مبارزه با اسلام ومسلمانان، نقشه پليد وشيطانى استعمارگران را نيز به همراه داشت ومتأسفانه اين عنصر خيانتكار توانست در سياست آن روز ايران، نقش ‍ كينه توزانه وويرانگرى را، بازى كند.
پس از مدتى به عراق آمد وبا اينكه نامش (كنياز دالگوركى) بود، خود را (شيخ عيسى لنكرانى) معرفى كرد وبه لباس روحانيت در آمد ودر درس (سيد كاظم رشتى) كه از علماى كربلا بود شركت كرد ودر همانجا با مردى نامش (على محمد) وشاگرد سيد رشتى بود وبه مصرف حشيش عادت داشت ملاقات كرد وبا شگردهاى خاصى توانست با او طرح دوستى ورفاقت بريزد واعتماد متقابل پديد آورد.
در يكى از شبها كه (على محمد) طبق برنامه وعادت خويش مشغول حشيش كشيدن بود، جاسوس روسى با استفاده از فرصت او را مخاطب ساخت وبا همه خضوع واحترام وتواضع به او گفت:
(يا صاحب الزمان! ترحم على! انت صاحب الزمان قطعا!)
يعنى:
اى صاحب الزمان! به من محبت كن... تو بى هيچ ترديدى صاحب الزمانى.
(على محمد) با اينكه در اوج كيف ونشئه تخدير حشيش بود وبخاطر آن تا حدودى مشاعر خويش را از دست داده بود باز هم خطاب جاسوس را رد كرد وكوشيد تا اين نسبت دروغين را نپذيرد واز خود دفاع كند، اما جاسوس روسى سخت اصرار كرد كه: (نه! همين است كه من مى گويم). وشيوه تكرار وتلقين را بكار گرفت ومرتب به او اصرار كرد كه او حضرت مهدى عليه السلام است.
هرگاه (على محمد) به مصرف حشيش مى پرداخت جاسوس روسى نيز فرصت را براى تلقين وتكرار آن دروغ رسوا، غنيمت مى شمرد وسؤ الهاى ساده اى از او مى كرد واو نيز جوابهاى سست وآبكى سرهم مى كرد وجاسوس بازيگر، شروع به تحسين وتشويق او مى كرد وخود را در برابر پاسخهاى آبكى وسست او شگفت زده ومسحور نشان مى داد.
روزى جاسوس نابكار، يك بطرى عرق از بغداد براى (على محمد) خريد وبا شگردى خاص به او تقديم كرد وهنگامى كه آن را به او خورانيد ومست شد، تلقين واصرار خويش را به اوج رسانيد كه (على محمد) همان امام مهدى است واز او تقاضا كرد گفتار صادقانه وخالصانه جاسوسان روسى را بپذيرد او نيز تصديق كرد وپذيرفت كه چنين است، اما از ترس، جرأت اظهار آن را نداشت وبدان تصريح نمى كرد.
در گام دوم، جاسوس او را به اظهار آن دروغ رسوا تشجيع كرد ووعده ثروت هنگفتى به او داد....
سرانجام (على محمد) از كربلا به (بصره) واز آنجا به (بوشهر) آمد ودر آنجا بود كه ادعا كرد كه: نايب خاص امام مهدى عليه السلام است، اما جاسوس روسى به اين اندازه رضايت نداد وبه او اصرار ورزيد كه: (تو، خود امام عصر هستى، نه نايب خاص او).
جاسوس پس از ورود (على محمد) به ايران، در كربلا بصورت گسترده اى پخش كرد كه: (على محمد، صاحب الزمان است ودر بوشهر ظهور كرده است).
او مردم را بر اثر پخش اين دروغ رسوا، دو دسته ساخت، بيشتر مردم بوشهر كسانى كه (على محمد) را عنصرى حشيشى وشرابخوار، مى شناختند به اين شايعات كه بوسيله جاسوسان استعمار مرتب دامن زده مى شد مى خنديدند اما برخى ساده لوحان وابلهان ناآگاه نيز مى گفتند: (نكند درست است....) وتصديق مى كردند.
ادامه عمليات در تهران
جاسوس روسى، پس از افشاندن بذر اختلاف وجنايت وانجام اين شگردهاى شيطانى، بعنوان سفير روس به تهران رفت وبا قدرت وامكانات وميدان عمل آماده اى با بهره ورى از فرصت، جديتر از گذشته به ادامه عمليات ابليسى خويش همت گماشت.
در تهران از دوستان خويش، جاسوسان جديدى تربيت كرد وبا امكانات گسترده خويش، وجدان وعقيده آنان را خريد وآنان خود را در اختيار او ودر گرو اشاره ودستور او قرار دادند كه از جمله آنان (حسين على)، معروف به (بهاء) و(ميرزا يحيى) معروف به (صبح ازل) بودند كه اين دو برادر، نقش ويرانگرى بر ضد اسلام وجامعه اسلامى ودر اجراى نقشه اين جاسوس پليد استعمار، داشتند.
(على محمد) دو ماه در بوشهر ماند واز آنجا راهى شيراز گرديد واز روستايى كه عبور كرد، خود را نايب خاص امام عصر عليه السلام جا زد اما هنگامى كه به شيراز رسيد، ادعا كرد كه: صاحب الزمان است وبرخى فرومايه هايى كه به مبدأ ومعادى پايبند نيستند به دورش حلقه زدند.
هنگامى كه علماى شيراز از ورود آن شيطان رانده شده آگاه شدند برخى از افراد آگاه ومورد اعتماد خويش را براى تحقيق از واقعيت جريان، به محفل (على محمد) فرستادند وآنان توانستند با اظهار مهر وتعظيم به او، اعتمادش را جلب كنند وپس از آن مراحل بود كه (على محمد) عقايد سخيف وخرافات وبافته هاى رسواى خويش را براى آنان آشكار ساخت وبه صراحت خود را امام مهدى عليه السلام جا زد وآنان نيز بافته هاى آن عنصر منحرف وگمراه را به علماى شيراز انتقال دادند.
اينجا بود كه علماى شيراز بر ضد او بپاخاستند وبستگان وخاندانش نيز بر او شوريدند واو را از منزل بيرون راندند واو را دستگير وبه محكمه سپردند.
پس از محاكمه اى سريع، او را به زندان وشلاق محكوم ساختند وپس از مدتى آزاد گرديد واز شيراز به اصفهان رفت.
جاسوس روس با ورود (على محمد) به اصفهان نامه اى به استاندار آنجا نوشت واز او خواست كه آن عنصر پليد را احترام نمايد وامنيت او را تضمين كند، اما در همان روزها استاندار از دنيا رفت وامام ساختگى ودروغين، دستگير وتحت نظر به تهران فرستاده شد.
جاسوس روسى، به دوستان وهمكارانش دستور داد كه در ميان مردم سروصدا وبلوا برانگيزند كه: (هان اى مردم! چه نشسته ايد كه امام مهدى دستگير شد....).
حكومت وقت (على محمد) را بوسيله مأموران خويش به قزوين گسيل داشت واز آنجا به (تبريز) و(ماكو)، فرستاد اما جاسوس روس ودوستانش به هياهو وتاخت وتاز خويش ادامه دادند وخبر دستگيرى (على محمد) را در شهرها پخش كردند وبرخى فرومايگانى را كه جاسوس استعمار با ثروت وامكانات، آماده ساخته بودند با فرياد وهياهو بر ضد حكومت وقت به شورش وادار كردند.
سرانجام شاه (على محمد) را احضار كرد ودستور محاكمه او را با حضور علما وفقها صادر كرد. دادگاه تشكيل شد وبحث وگفتگو در نهايت به توبه (على محمد) بدست علما منجر شد واو از گناه خويش طلب مغفرت كرد.
جاسوس روس، از روند كار هراسان شد وترسيد كه نقشه شيطانى اش فاش گردد به همين جهت براى مخفى ساختن توطئه پليد روس، راه را براى نابودى امام دروغين هموار ساخت وبراى كشته شدن او از هيچ كارى فروگذار نكرد. درست در همين روزها بود كه شاه كشته شد وناصرالدين شاه كه به قدرت رسيد دستور به دارآويخته شدن (على محمد) را صادر كرد واو اعدام گرديد.
ادامه خيانت
پس از اعدام شدن (على محمد)، (حسين على بهاء) وهمكارانش چيزى نمانده بود كه به كيفر جنايات خويش برسند، اما تلاش سفارت روس وكارمندان آن براى نجات آنها، كار خويش را كرد وآنان بدستور جاسوس ‍ روس ومساعدت همه جانبه سفارت روس به بغداد شتافتند ودر آنجا بر اساس آموزشهاى آن جاسوس، (حسين على) مأموريت يافت كه به نفع برادر خويش (يحيى) وارد عمل شود وادعا كند كه او همان كسى است كه در آخرالزمان ظهور خواهد كرد وامكانات گسترده وثروت هنگفتى نيز در اختيار او براى تعقيب اين دروغ رسوا قرار داد واو نيز دعوت خويش را آغاز كرد وبه نشر اين مرام ساختگى پرداخت.
در همان شرايط بود كه حكومت (عثمانى) اين گروه فاسد را از (بغداد) به (تزكيه) واز آنجا به (ادرنه) تبعيد ساخت، اما آموزشهاى اين مسلك منحط همچنان در سفارت روس در تهران تنظيم وبه (حسين على بهاء) ارسال مى گرديد واو نيز آنها را در ميان پيروان خويش، نشر وتبليغ مى كرد.
سرانجام كار به اختلاف ميان (حسين على بهاء) وبرادرش (يحيى) كشيد. (يحيى) به (قبرس) رفت ودر آنجا ازدواج كرد وخود را (صبح ازل) ناميد. اما (حسين على) وپيروانش از تركيه به (عكا) در فلسطين تبعيد شدند وتلاش ارتجاعى خويش را براى نشر اين مرام استعمارى وخرافى در ايران وفلسطين از طريق بذل وبخششهاى هنگفت ادامه دادند.
(حسين على) براى خويش، لقب (بهاء) را برگزيد وبه همين جهت است كه پيروان او را (بهايى) مى نامند، روشن است كه مرام بهايى هيچ ربطى به اسلام واصول وفروع آن ندارد وبهائيان نيز مسلمان نيستند وخود را پيرو دين ديگر بنام (بهائيت) مى شمارند.
به هر حال اين حزب سياسى كه لباس دين را بر تن كرد در برخى از كشورهاى اسلامى وغربى نفوذ كرد وآمريكا وروسيه هر دو در ترويج آن بر ضد اسلام ومسلمانان، هماهنگ شدند.
به همين جهت است كه در هر كشورى كه آمريكا حضور ونفوذ بيشترى داشته باشد بهائيان بدانجا روى مى آورند وهنگامى كه نفوذ آمريكا در يكى از كشورهاى اسلامى فروكش كرد ومتزلزل گرديد، مرام بهائيت نيز نفوذ خود را در آنجا از دست مى دهد.
اين بود فشرده اى از تاريخ باب ومرام استعمارى بهائيت كه به مناسبت بحث از مدعيان دروغين ترسيم گرديد، تاريخ آنان بسيار طولانى ولبريز از رسواييها وزشتيهايى است كه عرق شرم وخجالت، چهره وپيشانى انسانيت را سرخ مى كند.

نوشتن دیدگاه