از تاريخ اين واقعيت دريافت مى گردد كه برخى از كسانى كه مهدويت بدانان نسبت داده شده است، نه از سوى خود آنان سرچشمه گرفته ونه خود بدان ادعا راضى بودند، بلكه ياران وپيروان آنان چنين عنوانى را به آنها داده واين انديشه را در آن روزگاران در ميان گروههايى ودر مراكزى گسترش دادند. البته بجا بود كه خود آنان چنين ادعاهاى دروغين ونسبتهاى نادرست را بشدت نفى كنند. اما روشن نيست كه چرا خود آنان در برابر اين عنوان ساختگى، فرياد اعتراض بلند نكردند وپيروان آنان كوشيدند تا برخى علائم ونشانه هاى حضرت مهدى عليه السلام را كه در انبوه روايات آمده است به چهره ها تطبيق وتفسير نمايند.
براى نمونه از اين گروه مى توان بدين چهره ها اشاره كرد:
1- محمد حنفيه
در رواياتى كه از پيامبر گرامى صلى الله عليه وآله در مورد امام عصر عليه السلام رسيده است از جمله اين روايت است كه مى فرمايد:
(ان المهدى اسمه اسمى....)
يعنى:
مهدى نجات بخش، همنام من است.
ياران وپيروان (مختار) با چنگ انداختن به اين روايت پيامبر، (محمد حنفيه) را مهدى نجات بخش عنوان دادند وروايت را بدو منطبق ساختند.
با اينكه پيامبر صلى الله عليه وآله در دهها روايت، نشانه هاى ديگرى را براى آن حضرت برشمرده است كه جز خود آن گرامى، همه فاقد آن نشانه ها وعلائمند.
به قول شاعر عرب بايد به آنان گفت:
(قل للذى يدعى فى العلم فلسفة حفظت شيئا وغابت عنك اشياء)  
به آن عنصر گزافه گو كه در قلمرو دانش، ادعاى ژرف نگرى مى كند ومى پندارد همه چيز را مى فهمد، بگو! تو چيزى را حفظ كرده اى اما چيزهايى از نظرت غايب شده است وآنها را نمى دانى.
2- زيد، فرزند امام سجاد
در روايت ديگرى از پيامبر صلى الله عليه وآله آمده است كه:
(ان المهدى من ولد الحسين وانه يخرج بالسيف وانه ابن سبية).
يعنى:
مهدى عليه السلام از فرزندان حسين عليه السلام است واو با شمشير بپا مى خيزد ومادرش بهترين كنيزان خواهد بود.
هنگامى كه (زيد) فرزند امام سجاد بر ضد دستگاه پليد امويان قيام كرد، پيروان او ادعا كردند كه او همان مهدى نجات بخش است، چرا كه اولا از نسل حسين عليه السلام است وثانيا شهامتمندانه قيام كرده وثالثا از سوى مادر، فرزند اسير است.
اما آنان از ياد بردند كه پيامبر گرامى صلى الله عليه وآله در انبوه روايات در نويد از مهدى عليه السلام وترسيم نشانه هاى او از جمله فرمود:
(الائمة بعدى اثنا عشر، تسعة من صلب الحسين، تاسعهم قائمهم).
يعنى:
امامان پس از من دوازده نفرند، نه نفر آنان از نسل فرزندم حسين خواهند بود ونهمين آنان قائم آل محمد است.
وجناب زيد، نهمين امام از نسل پاك حسين عليه السلام نبود تا مهدى نجات بخش باشد.
اما پيروان انقلابى زيد، بخاطر جلب توجه توده ها وتسخير عواطف واحساسات مذهبى وبه انگيزه هاى نفسانى خويش، به اين ادعاى دروغين دست يازيدند.
وهنگامى كه زيد به شهادت رسيد وبه دار آويخته شد يكى از شعراى اموى تبار ضمن اشعارى، آنان وادعايشان را به باد تمسخر گرفت كه:
(صلبنا لكم زيدا على جذع نخلة *** ولم نر مهديا على الجذع يصلب)  
يعنى:
قهرمان شما زيد را بر شاخه نخل به دار آويختيم وهرگز نديده بوديم كه مهدى نجات بخش خود به چوبه دار آويخته شود.
وبدينوسيله اين عنصر كينه توز وبد زبان ناسزاگويى وشماتت، به زيد شهيد، به اصل انديشه وعقيده به مهدى عليه السلام كه ريشه قرآن وروايى دارد، اهانت روا داشت واصل مهدويت را به باد تمسخر گرفت.
وسرانجام مذهب (زيديه) بوجود آمد واز آن روزگار تاكنون به حيات خويش ادامه داد كه پيروان آن بيشتر در (يمن) هستند ومتأسفانه از مذهب شيعه وراه ورسم اهل بيت عليهم السلام جدا شده ودر فقه واصول وفروع واز مذاهب ديگرى پيروى مى كنند.
زيديها، متأسفانه در برابر امامان معصوم عليهم السلام مواضع ناستوده وناپسندى دارند كه بسيار شايسته است به اصل ونسب واصالت خويش باز گردند ودر مذهبشان به راه ورسم ومذهب پاك پيامبر صلى الله عليه وآله تمسك جويند، به راه ورسم آسمانى وافتخار آفرين كسانى كه خدا وپيامبرش به همگان، فرمان پيروى از آنان را داده اند؛ به همان مذهبى كه در آغاز راه بر آن بودند، به مذهب شيعه وامامان معصوم عليهم السلام.
3- محمد بن عبد الله محض
پس از گذشت سالها زيد، فرزند امام سجاد عليه السلام، محمد، فرزند عبد الله كه به (محمد بن عبد الله محض) معروف گرديد، ديده به جهان گشود. او را نواده هاى حضرت مجتبى عليه السلام بود به همين جهت فرصت طلبان وعناصر زورپرست با استفاده از فرصت، او را مهدى نجات بخش لقب دادند ويك روايت ساختگى را كه مى گويد:
(المهدى.... واسم ابيه اسم ابى....)
يعنى:
مهدى از فرزندان من است، نام او نام من ونام پدرش نام پدر من است...
آرى! آنان اين روايت ساختگى را بر او تطبيق كردند، با اينكه مى ديدند اين روايت با صدها روايت مسلم وقطعى مخالفت است كه حضرت مهدى عليه السلام را، فرزند حضرت عسكرى ودوازدهمين جانشين پيامبر صلى الله عليه وآله ونهمين امام از نسل حسين عليه السلام معرفى مى كند.
اما فرصت طلبان با وانهادن همه روايات پيامبر صلى الله عليه وآله به اين روايت ساختگى چنگ انداختند وآن را به (محمد بن عبد الله محض) تطبيق دادند وآنگاه او را (نفس زكيه) ناميدند وبرخى از مردم نيز با او دست بيعت فشردند.
خنده دار اينكه پدر او نيز با پسرش به عنوان بيعت با مهدى نجات بخش دست بيعت داد. ونيز كسانى كه با او دست بيعت فشرد (منصور دوانيقى) بود كه پس از تشكيل حكومت عباسى، بيعت خويش را نقض كرد وپايه هاى مهدويت محمد بن عبد الله نيز فرو ريخت.

نوشتن دیدگاه