20  «مُتَّكِئِينَ عَلى سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ»

ترجمه:
20. تكيه مى‏دهند بر تخت‏هايى پهلوى يكديگر گذارده شده و تزويج نموديم آن‏ها
را به حورى‏هاى چشم زيبا[1].
 
تفسير:
[اوصاف حوريان و غلامان بهشتى]
«مُتَّكِئِينَ عَلى سُرُرٍ» تخت‏هاى سلطنتى كه در مقابل آن‏ها غلمان‏هاى بهشتى
آماده خدمت ايستاده: «وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ» كه مى‏فرمايد: «وَ يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ
إِذا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤلُؤً مَنْثُوراً»[2] و مى‏فرمايد: «عَلى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ * مُتَّكِئِينَ عَلَيْها
مُتَقابِلِينَ * يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ * بِأَكْوابٍ وَ أَبارِيقَ وَ كَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ * لا
يُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لا يُنْزِفُونَ»[3].
«مَصْفُوفَةٍ» پهلوى هم گذارده شده و مقابل يكديگر كه معناى موضونه است.
«وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ» فراخ چشم است. جمع عيناء است، يعنى واسعة العين
و اوصاف حورى‏هاى بهشت را خداوند در بسيارى از آيات بيان فرموده: «وَ حُورٌ عِينٌ
* كَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤ الْمَكْنُونِ»[4] و در حديث داريم: «يُرَى مُخّ ساقِها مِنْ وَرَاءِ سَبعينَ
حُلّةٍ»[5] رَزَقَنا اللّه‏ُ و إيّاكُم[6].

[1] .  ترجمه ديگر: بر تخت‏هايى رديف هم تكيه زده‏اند و حوران درشت چشم را همسر آنان
گردانده‏ايم.
 
[2] .  و برگرد آنان پسرانى جاودان مى‏گردند. چون آن‏ها را بينى، گويى كه مرواريدهايى پراكنده‏اند. سوره انساندهر: آيه 19.
 
[3] .  بر تخت‏هايى جواهرنشان، كه روبروى هم بر آن‏ها تكيه داده‏اند. برگردشان پسرانى جاودان به
خدمت مى‏گردند، با جام‏ها و آبريزها و پياله‏هايى از باده ناب روان. كه از آن نه دردسر گيرند و نه بى‏خرد گردند. سوره واقعه: آيات 15 - 19.
 
[4] .  و حوران چشم درشت، مثل لؤلؤ نهان ميان صدف! همان: آيات 22 - 23.
 
[5] .  اندرون پاهاى حورالعين از پس هفتاد لباس حرير نمايان است. ر . ك: كافى: ج8 ، ص99 ، ضمن
ح69 ؛ المستدرك «حاكم»: ج4 ، ص592 ؛ مجمع الزوائد: ج 10، ص342 و بحار الأنوار: ج8 ، ص104.
 
[6] .  خداوند آنان را رزق ما و شما در قيامت قرار دهد.

نوشتن دیدگاه