18     «فاكِهِينَ بِما آتاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقاهُمْ رَبُّهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ»

ترجمه:
18. لذت مى‏برند به آنچه به آن‏ها عنايت فرموده پروردگار آن‏ها و حفظ فرموده
و باز داشته آن‏ها را پروردگار آن‏ها از عذاب جحيم[1].

تفسير:
«فاكِهِينَ» بعضى گفتند: مُتَنَعّمِين[2] و بعضى گفتند: مُتَعَجّبِين[3] و ما مى‏گوييم
مَسْرُورين و مُلْتَذّين[4] «بِما آتاهُمْ رَبُّهُمْ» از حور و قصور و فواكه و انهار و مأكولات
و مشروبات و البسه و ارائك، «وَ فُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ»[5]، «وَنَمارِقُ مَصْفُوفَةٌ»[6]، «وَزَرابِىُّ
مَبْثُوثَةٌ»[7] و حشر با اوليا، و از همه بالاتر خشنودى حق و قرب به جوار رحمت او.
«وَ وَقاهُمْ رَبُّهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ» كه مشاهده مى‏كنند اهل عذاب را، مى‏گويند:
«الْحَمْدُ للّه‏ِِ الَّذِى هَدانا لِهذا وَ ما كُنّا لِنَهْتَدِىَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللّه‏ُ»[8].
*    *    *
 

[1] .  ترجمه ديگر: به آنچه پروردگارشان به آنان داده دلشادند، و پروردگارشان آن‏ها را از عذاب دوزخ
مصون داشته است.
 
[2] .  ر.ك: مجمع البيان: ج9، ص250؛ تفسير ابن كثير: ج4، ص258 و فتح القدير: ج5، ص96.
 
[3] .  ر.ك: تفسير واحدى: ج2، ص1034؛ تفسير سمعانى: ج5، ص218 و تفسير العز بن عبدالسلام: ج3، ص237.
 
[4] .  خوشحالان و برخورداران از لذّت.
 
[5] .  و زنانى ارجمند. اشاره به آيه 34 سوره واقعه.
 
[6] .  و بالش‏هايى پهلوى هم چيده. اشاره به آيه 15 سوره غاشيه.
 
[7] .  و فرش‏هايى زربافت گسترده. همان. آيه 16.
 
[8] .  ستايش خدايى را كه ما را بدين راه، هدايت نمود و اگر خدا ما را رهبرى نمى‏كرد، ما خود هدايت نمى‏يافتيم. سوره اعراف: آيه 43.

نوشتن دیدگاه