اما الكلام فى فضلها: از ابن بابَوَيْه مسنداً از حضرت باقر و حضرت صادق عليهماالسلام
روايت كرده:
«قالَ: مَنْ قَرَأ سورةَ [وَ] الطّورِ جَمَعَ اللّه‏ُ لَهُ خَيْرَ الدُّنيا وَ الاْخِرَةِ»[1].
و اخبارى مرسلاً از خواص قرآن از حضرت رسالت صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نقل كرده‏اند كه:
«مَن قَرَأها كانَ حَقّاً عَلَى اللّه‏ِ تَعالى أن يُؤِنَهُ مِن عَذَابِهِ وَ أن يُنْعِمَ عَلَيهِ في جَنّتِهِ وَ مَن
قَرَأها وَ أدمَنَ في قِراءَتِها وَ كانَ مَغلُولاً مَسجُوناً سَهّلَ عَلَيِهِ خُروجَهُ وَ لَو كانَ مِنَ الْجناياتِ
وَ إذا أدمَنَ في قراءَتِها وَ كانَ مُسافِراً أمِنَ مِن سَفَرِهِ مِمّا يَكرَه وَ إذا رَشَّ بِمائها عَلَى لَدْغِ
الْعَقرَبِ بَرأت بِإذنِ اللّه‏ِ»[2].
اقول: همان حديث مروى از امامين  عليهماالسلام شامل جميع خيرات دنيوى و اخروى
مى‏شود. احتياج به اين مرسلات نداريم و ظن به صدق هم نداريم.
*    *    *
 [1] .  كسى كه سوره طور را تلاوت نمايد، خداوند خير دنيا و آخرت را به او عطا مى‏كند. ثواب الأعمال:
ص145؛ مجمع البيان: ج9، ص245 و تفسير البرهان: ج7، ص328، ح1.
 
[2] .  اگر كسى اين سوره را بخواند بر خداوند است كه وى را از عذاب حفظ كند و او را از نعمت‏هاى
بهشت برخوردار كند. و هر كه آن را بخواند و در قرائت او كوشا باشد و در زندان و در غل و زنجيل باشد، خداوند خلاصى او را تسهيل مى‏بخشد، حتى اگر جنايتى مرتكب شده باشد و همچنين اگر در قرائت آن كوشا باشد و مسافر باشد، خداوند او را در سفرش ايمن نگاه مى‏دارد و از بدى‏ها حفظ مى‏كند و اگر آبى كه بر روى آن اين سوره خوانده شده باشد بر روى محل نيش عقرب بريزد، به خواست خدا شفا خواهد يافت. ر. ك: تفسير البرهان: ج7، ص328، ح2، 3و4 به نقل از خواص القرآن.