در آخر باب بيست وچهارم از فتوحات مکيه فرمود: وولايت محمدى ويژه به اين شريعت منزل بر محمد صلى الله عليه وآله را ختمى خاص است وآن مهدى است، واو را در رتبه پايين تر از عيسى عليه السلام مى باشد، زيرا عيسى رسول مى باشد، وآن حضرت زمان ما متولد شده واو را ديدم وبا وى اجتماع نمودم، وعلامت ختميت را در وى ديدم، ولى بعد از وى جز وى نيست مگر اين که به وى باز مى گردد، چنانکه پيامبرى بعد از محمد صلى الله عليه وآله نيست مگر به آن حضرت بر مى گردد، مثل عيسى عليه السلام به هنگام نزول.
پس نيست هر ولى بعد از اين ختم به روز قيامت، نسبت به هر پيامبر ديگر در نبوت است که بعد از محمد صلى الله عليه وآله مى آيد، مثل الياس وعيسى وخضر در اين است).
ونيز در پاسخ از پرسش سيزدهم باب هفتاد وسه فتوحات مکيه فرمود: واما ختم ولايت محمدى از آن مردى که ريشه وپيدايش آن عرب است، واو امروز در زمان ما موجود است، وى را در سال پانصد ونود وپنج شناخته وعلامتى که در وى بود وخداى تعالى آنرا از چشمان بندگانش پوشانيده بود ديدم، آن علامت را در شهر فاس براى من آشکار کرد تا خاتم الولايه را از وى ديدم.
ودر اول باب بيست ودوم فتوحات گفت: بدان که خدا تاءييدت کند براى ما از حديث جعفر بن محمد صادق عليه السلام از پدرش محمد بن على عليه السلام از پدرش على بن الحسين عليه السلام از پدرش على بن ابى طالب عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله روايت شد که آنحضرت فرمود: مولاى قوم از ايشان است. ودر باب سى صد وهفتاد وششم فتوحات گفت: به نزد علماى بالله بدون شک بسمله از قرآن است وتکرار آن در سور، همانند تکرار کلمات و(آيات) است که در قرآن مکرر مى گردد.(14)
پاورقی:
(14) عيون مسائل نفس وشرح آن، ج 2، ص 503.
