مسأله مهدويّت وعقيده به ظهور حضرت مهدى (عليه السلام)، يكى از مسائل بسيار مهمّ ومشهور اسلامى است كه ريشه هاى ثابت آن در كتاب وسنّت ـ آيات وروايات ـ قرار داشته، ودر منابع ومدارك اهل سنّت نيز درباره آن از پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) وائمّه معصومين (عليهم السلام)، وصحابه وتابعين روايت شده است، وحتّى در معروفترين ومعتبرترين واصولى ترين منابع حديثى اهل سنّت مانند (مسند احمد حنبل)(1) و(صحاح ستّه)(2) روايات مربوط به آن حضرت به فراوانى آمده است.
با اين حال، برخى از متعصّبان، مغرضان وكج انديشان، ويا افراد عنود ولجوج، ويا بالاتر از آن، تحصيل كرده هاى از خود راضى ـ از اهل سنّت ـ كه علم ودانش خود را بالاتر از حقّ وحقيقت مى پندارند، وهمه چيز را با معلومات ناقص خود مى سنجند، وبه هرچه با معلومات ناقص شان سازگار نباشد با ديده ترديد وانكار مى نگرند، وزبان به ايراد واعتراض مى گشايند، موضوع بدين روشنى را مخدوش نموده، وپس از گذشت چهارده قرن از اين واقعيّت ـ در عصر تمدّن وفرهنگ ـ تمام مطالب كتابهاى خودشان را ناديده گرفته، وعقيده به ظهور حضرت مهدى (عليه السلام) را افسانه اى پنداشته اند كه فقط شيعه معتقد به آن است!!(3)
غافل از اين كه مسأله مهدويّت وعقيده به ظهور حضرت مهدى (عليه السلام) در اسلام، مسأله اى اصيل وريشه دار است، واختصاص به (تشيّع) ندارد، وقبل از اين كه يك عقيده (شيعى) باشد، يك عقيده اسلامى ثابت وخالص است كه مدّت چهارده قرن از عمر آن مى گذرد، ودر طول اين مدّت پيوسته مورد اتّفاق واجماع عموم مسلمانان بوده، وعلما، دانشمندان، نويسندگان، محققان ومحدّثان ـ از شيعه وسنّى ـ در اين باره كتابها، رساله ها ومقاله ها نوشته اند، تا آنجا كه هم اكنون بيش از پنجاه جلد كتاب معتبر مستقل درباره وجود مقدّس حضرت مهدى (عليه السلام) از علماى اهل سنّت(4) ومتجاوز از يكهزار جلد كتاب مستقل در مسأله مهدويّت در دست است(5) كه اين خود دليل قاطعى بر اصالت مسأله مهدويّت وريشه دار بودن اين عقيده است.
البته ما در اينجا در مقام پاسخگويى به افتراهاى نارواى اين گونه افراد عنود وماجراجو نيستيم. وپيش از اين، دانشوران، پژوهشگران وانديشمندان آزاد انديش ومنصف جهان در اين باره حقّ مطلب را ادا كرده، وپاسخ ياوه گوئيهاى آنان را داده اند، ولى آنچه گفتن ونوشتن آن بر يك انسان مسلمان با ايمان لازم است وبه صراحت بايد اعلام نمايد اين است كه،مهدى موعود (عليه السلام) يك انسان عادى ويا قهرمان خيالى نيست، بلكه او حجّت خدا، وجانشين پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)، ومردى الهى وآسمانى، ومظهر قدرت خداوند است كه پذيرش وانكار او از سوى شخصى يا گروهى، ذرّه اى از شكوه وعظمت او نمى كاهد، زيرا او چون مهر تابان وخورشيد فروزانى است كه سرانجام به هر خانه اى خواهد تابيد، واز هر روزنه اى خواهد درخشيد، وهرگز تيرگى انديشه جاهلان وتنگ نظرى خفّاشان، از نور افشانى آن آفتاب عالمتاب مانع نخواهد شد.
شب پره گر وصل آفتاب نخواهد***رونق بازار آفتاب نكاهد
آرى! ظهور مبارك حضرت مهدى (عليه السلام) از وعده هاى حتمى پروردگار است، وخداوند در وعده هايش تخلّف نميورزد، وبى شك قيام شكوهمند آن مصلح پيروز تحقّق خواهد يافت، ودنيا را آن چنان كه پر از ظلم وجور شده، از عدل وداد پر خواهد نمود وانكار منكران، لحظه اى آن را به تأخير نخواهد انداخت.
همچنين اعتراض معترضان، كه بدون توجّه به دلايل روشن وبراهين آشكار، بى مهابا به پيش مى تازند، واز شنيدن حقّ وپذيرفتن آن امتناع ميورزند، در تحقّق ظهور آن مصلح الهى هيچ گونه اثرى نخواهد داشت، وظهورش بدون ترديد به وقوع خواهد پيوست، وكسى را ياراى مقاومت در برابر آن نخواهد بود.
(وَيَسْتَنْبِؤُنَكَ أحَقٌّ هُوَ قُلْ اِى وَرَبّى إنَّه لَحَقٌّ وَما أنْتُمْ بِمُعْجِزين).(6)
(از تو مى پرسند آيا به راستى آن حقّ است؟ بگو: آرى! به پروردگارم سوگند، كه آن حقّ است وشما هرگز راه فرارى نداريد).(7)
(فَوَرَبِّ السَماءِ وَالأَرض أنّه لَحَقٌّ مثلَ ما أنّكُمْ تَنْطِقونَ).(8)
(به پروردگار آسمان وزمين سوگند، كه اين وعده، همانند اين كه شما با يكديگر سخن مى گوييد حقّ وحقيقت است).

نوشتن دیدگاه