وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الاَْرْضَ وَ ما بَيْنَهُما باطِلاً ذلِکَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النّارِ

ترجمه :
27. و ما خلق نكرديم آسمان و زمين را بيهوده و باطل. اين گمان كسانى است كه كافر شدند، پس واى به حال كسانى كه كافر شدند از آتش جهنّم[1] .
 
تفسير :
]آفرينش آسمان و زمين سرّ وحكمت دارد[
(وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الاَْرْضَ وَ ما بَيْنَهُما باطِلاً) خداوند، حكيم است ]و [تمام افعالش از روى حكمت و مصلحت است، خواه ما حكمت و مصلحت آن را درك كنيم يا نكنيم. او عالم به جميع حِكَم و مصالح است. خداوند اين دستگاه وسيع را براى انس و جن و مَلَك خلق فرمود و آن‌ها را براى عبادت (وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الاِْنْسَ إِلّا لِيَعْبُدُونِ)[2]  و حكمت خلقت اين‌ها براى اين است كه قابليت فيوضات و نِعَمِ آخرت پيدا كنند و دستگاه آخرت براى بروز كرم و رحمت و تفضّل و عنايات اوست، با اينكه حكمت‌هاى زيادى دارد كه جز خود او نمى‌داند.
(ذلِکَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا) كه گمان مى‌كنند فقط براى اين چهار روزه دنياست كه به جان هم بريزند و خون يكديگر را بخورند و مال يكديگر را ببرند. و اين امر بسيار باطلى است با اينكه دنيا محفوف به‌بلاست[3]  و چهار صباحى  بيش نيست كه در خبر است اميرالمومنين 7 فرمود :
«خُلِقْتُم لِلْبَقاءِ لا لِلْفَناءِ»[4] .
  (فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النّارِ) آن نارى كه كوه‌ها و آسمان‌ها و زمين طاقت آن را ندارند.

[1] .  ترجمه ديگر: و آسمان و زمين و آنچه را كه ميان اين دوست به باطل نيافريديم. اين گمانكسانى است كه كافر شده و حق‌پوشى كرده‌اند، پس واى از آتش بر كسانى كه كافر شده‌اند.
[2] .  و جن و انس را نيافريدم جز براى آنكه مرا بپرستند. سوره ذاريات: آيه 56.
[3] .  محفوف به‌بلا : پيچيده شده به بلا و مراد اين است كه دنيا «مَحفوفَةٌ بِالبلاء» با بلا عجين وهمراه است.
[4] .  براى بقا خلق شده‌ايد نه براى نابودى و فنا. الاعتقادات «صدوق»: ص47 و بحارالأنوار :ج6، ص249. در اين منابع روايت به اين صورت آمده است: «ما خُلِقْتُم لِلْفَناءِ بَلْ خُلِقْتُمْلِلْبَقاءِ».

نوشتن دیدگاه