إِذْ دَخَلُوا عَلى داوُدَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قالُوا لا تَخَفْ خَصْمانِ بَغى بَعْضُنا عَلى بَعْضٍ فَاحْكُمْ بَيْنَنا بِالْحَقِّ وَ لا تُشْطِطْ وَ اهْدِنا إِلى سَواءِ الصِّراطِ

ترجمه :
22. ياد كن زمانى كه داخل شدند بر داود پس ترسيد و به فزع افتاد، گفتند : مترس، ما آمده‌ايم مخاصمه و مرافعه داريم. بعض ما بر بعضى تعدى و تجاوز كردند، پس شما بين ما حكم فرما و هدايت فرما ما را به صراط مستقيم و راه راست[1] .
 
تفسير :
]آزمايش حضرت داوود براى قضاوت[
(إِذْ دَخَلُوا عَلى داوُدَ) متعلق است به آيه قبل (وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُدَ)[2]  و از جمله «دخلوا» و «قالوا» استفاده مى‌شود كه جماعتى بودند، ولو ترافع بين دو نفر بود ولى اصحاب طرفين هم آمده بودند حكم قضيه را درك كنند و بعضى گفتند دو نفر بودند و اقلّ جمع دو نفر است[3] ، لكن خلاف ظاهر است.
(فَفَزِعَ مِنْهُمْ) كلمه «منهم» هم دليل بر جمع است، زيرا از دو نفر داود فزع نمى‌كند و نمى‌ترسد به آن قوّت و قدرتى كه داشت كه در جنگ با جالوت گفتند سنگ رها مى‌كرد به هر كه مى‌زد از گردن او بيرون مى‌آمد و به ديگرى اصابت مى‌كرد و او هم كشته مى‌شد.
(قالُوا لا تَخَفْ) ما براى اذيت به شما نيامده‌ايم، مرافعه[4]  داريم ]و[ براى حكم آمده‌ايم (خَصْمانِ بَغى بَعْضُنا عَلى بَعْضٍ) دو نفر از ما با هم طرف شده‌اند، يكى بر ديگرى ظلم و تعدّى و تجاوز كرده (فَاحْكُمْ بَيْنَنا بِالْحَقِّ) ]بين ما قضاوت كن تا معلوم شود[ كه حق با كدام است و كدام ظالم و ناحق مى‌گويد (وَ لا تُشْطِطْ) «شطط» جور در حكم است، يعنى بر خلاف حق حكم مفرما (وَ اهْدِنا إِلى سَواءِ الصِّراطِ) ما را هدايت فرما به راه راست. ما به آنچه حكم مى‌فرمايى اطاعت مى‌كنيم. اختلاف بين دو برادر است، يكى از آن‌ها گفت :

[1] .  ترجمه ديگر: وقتى به طور ناگهانى بر داوود در آمدند، و او از آنان به هراس افتاد، گفتند :مترس، ما دو مدّعى هستيم كه يكى از ما بر ديگرى تجاوز كرد، پس ميان ما به حق داورىكن، و از حق دور مشو، و ما را به راه راست راهبر باش.
[2] .  و ياد كن بنده ما داود را. همين سوره: آيه 17.
[3] .  ر.ك: تفسير التبيان: ج8، ص551 و مجمع البيان: ج8، ص735.
[4] .  مرافعه : شكايت نزد حاكم بردن، با هم به دادگاه رفتن ودادخواهى كردن.

نوشتن دیدگاه