أَءُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنا بَلْ هُمْ فِى شَکٍّ مِنْ ذِكْرِى بَلْ لَمّا يَذُوقُوا عَذابِ

ترجمه :
8. آيا نازل شده بر او ذكر و قرآن از ميانه ما؟ خدا مى‌فرمايد: بلكه آن‌ها در شك هستند از ذكر من، بلكه هنوز طعم عذاب را نچشيده‌اند[1] .
 
تفسير :
]ديدگاه‌هاى انحرافى مشركين در عدم پذيرش ايمان[
(أَءُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنا) اينكه محمّد يك يتيم بيش نبوده نه عنوانى داشت و نه مال و منالى و نه جاه و منصبى و نه اسم و رسمى، چه امتياز داشت؟ ما كه هم دولت، هم اسم و رسم داريم و هم عنوان و جاه داريم، چرا بر ما نازل نشد؟ چنانچه گفتند: (وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ هذَا الْقُرْآنُ عَلى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ)[2] از اين جمله استفاده مى‌شود كه اين‌ها اين قرآن و ذكر را معترفند كه از جانب خداوند متعال نازل شده، فقط ايراد آن‌ها اين است كه چرا بر اين نازل شده، بر ديگران كه با عظمت و شوكت و جلال هستند نازل نشده.
خداوند مى‌فرمايد: اين‌ها كه اصل قرآن را قبول ندارند كه از جانب خداوند بوده (بَلْ هُمْ فِى شَکٍّ مِنْ ذِكْرِى) او را بافته خود پيغمبر مى‌گويند و فرا گرفته از ديگران: (وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذا إِلّا إِفْکٌ افْتَراهُ وَ أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ)[3] .
(بَلْ لَمّا يَذُوقُوا عَذابِ) اين‌ها كه اين كفريات را مى‌گويند، نه خدا را به وحدانيت معترفند و نه پيغمبر را به رسالت قبول دارند و نه قرآن را كلام حق مى‌دانند، براى اين است كه هنوز طعم عذاب شرك و كفر و تكذيب انبيا را نچشيده‌اند كه خداوند با اُمَمِ سابقه چه رفتار كرده، مثل قوم نوح، عاد، ثمود، قوم ابراهيم و لوط و شعيب و قوم موسى، فرعونيان چه شدند و بعد از آنكه طعم آن را درك كنند ديگر نتيجه ندارد كه مى‌فرمايد: (وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّى تُبْتُ الاْنَ وَ لاَ الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَ هُمْ كُفّارٌ أُولئِکَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً)[4]  و مى‌فرمايد: (إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لا يُوْمِنُونَ * وَ لَوْ جاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتّى يَرَوُا الْعَذابَ الاَْلِيمَ * فَلَوْ لا كانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَها إِيمانُها إِلّا قَوْمَ يُونُسَ)[5]  الآية.

[1] .  ترجمه ديگر: آيا از ميان ما قرآن بر او نازل شده است؟ نه! بلكه آنان درباره قرآنِ مندودلند. نه، بلكه هنوز عذاب مرا نچشيده‌اند.
[2] .  و گفتند: چرا اين قرآن بر مردى بزرگ از آن دو شهر فرود نيامده است؟ سوره زخرف :آيه 31.
[3] .  و كسانى كه كفر ورزيدند، گفتند: اين كتاب جز دروغى كه آن را بربافته چيزى نيست، وگروهى ديگر او را بر آن يارى كرده‌اند. سوره فرقان: آيه 4.
[4] .  و توبه كسانى كه گناه مى‌كنند تا وقتى كه مرگ يكى از ايشان در رسد مى‌گويد اكنون توبهكردم پذيرفته نيست، و نيز توبه كسانى كه در حال كفر مى‌ميرند پذيرفته نخواهد بود. آنانندكه برايشان عذابى دردناك آماده كرده‌ايم. سوره نساء: آيه 18.
[5] .  در حقيقت، كسانى كه سخن پروردگارت بر آنان تحقق يافته ايمان نمى‌آورند. هر چند هرگونه آيتى برايشان بيايد، تا وقتى كه عذاب دردناك را ببينند. چرا هيچ شهرى نبود كه اهلآن ايمان بياورد و ايمانش به حال آن سود بخشد؟ مگر قوم يونس. سوره يونس :آيات 96 ـ 98.

نوشتن دیدگاه