الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ

ترجمه :
7. كسانى كه كافر شدند از براى آن‌ها عذاب شديدى است و كسانى كه ايمان آوردند و عمل صالحات كردند از براى آن‌ها آمرزش و اجر بزرگى است[1] .
 
تفسير :
]تفاوت بين كافر ومؤمن در قيامت[
(الَّذِينَ كَفَرُوا) تمام اقسام كفر را شامل مى‌شود: طبيعى، مشرك، يهود نصارا، مجوس، مرتد، منكر ضرورى دين، مبدع در دين وملحق به آن‌هاست اهل ضلالت ومنكر ضروريات مذهب وبالجمله غير مومن.
(لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ) اشاره به عذاب جهنم وآخرت است كه نسبت به عذاب‌هاى دنيوى وحينِ النَزْع[2]  وعالم برزخ وصحراى محشر سخت‌تر وشديدتر است.
(وَالَّذِينَ آمَنُوا) معتقد به جميع عقايد حقه، طبق مذهب شيعه اثنا عشرى واعتراف به جميع ضروريات دين ومذهب وقطعيات ويقينيات دينيه.
(وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ) كه اقل درجاتش إتْيان[3]  به واجبات شرعيه ]مانند[
صلات وصوم وزكات وخمس وحج وجهاد وامر به معروف ونهى از منكر ]است[ وساير واجبات شرعيه كه در تركش عقوبت دارد.
(لَهُمْ مَغْفِرَةٌ) به عفو الهى وغفران او به توبه وتدارك ما فات[4] وشفاعت شفعا وساير اسباب مغفرت.
(وَأَجْرٌ كَبِيرٌ) تفضلات الهى بسيار است، چه در دنيا، چه در وقت نزع، چه در قبر وچه در عالم برزخ وچه در صحراى محشر، ولى بزرگ‌ترين تفضّلات، حشر با انبيا در بهشت وتنعّم به نِعَمِ بهشتى است.
 
سوال:
اگر ايمان باشد ولى عمل صالح نداشته باشد، چه نحوه است؟
 
جواب:
اگر باعث زوال ايمان نشود حتى در حين نزع به مقدار معاصى معذّب مى‌شود، مگر اينكه اسباب مغفرتى براى او فراهم شود وبالاخره براى ايمانش داخل بهشت مى‌شود.

[1] .  ترجمه ديگر: كسانى كه كفر ورزيده‌اند عذابى سخت خواهند داشت. وكسانى كه ايمانآورده وكارهاى شايسته كرده‌اند، براى آنان آمرزش وپاداشى بزرگ است.
[2] .  حينِ النَزْع : هنگام جدا شدن روح از بدن؛ به اصطلاح هنگام جان كندن.
[3] .  إتْيان : به جا آوردن.
[4] .  تدارك ما فات: جبران آنچه از اعمال كه از او فوت شده است.

نوشتن دیدگاه