هُوَ الَّذِى يُصَلِّى عَلَيْكُمْ وَمَلائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَكانَ بِالْمُوْمِنِينَ رَحِيماً

 ترجمه :
43. اوست خداوندى كه صلوات مى‌فرستد بر شما مومنين تا اينكه بيرون آورد شما را از تاريكى به روشنايى و هست خداوند به مومنين رحم كننده[1] .
 
تفسير :
]معناى صلوات خداوند وفرشتگان[
(هُوَ الَّذِى يُصَلِّى عَلَيْكُمْ) صلوات خداوند رحمت ومغفرت وانعام وتفضل است كه خاص مومنين است، چنانچه مى‌فرمايد: (وَرَحْمَتِى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ فَسَأَكْتُبُها لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُوْتُونَ الزَّكوةَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآياتِنا يُوْمِنُونَ) الى قوله تعالى: (أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ)[2] .
 (وَمَلائِكَتُهُ) صلواتِ ملائكه طلب مغفرت ودخول در جنت وحفظ از سيئات است، چنانچه مى‌فرمايد: (الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُوْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا) الى قوله تعالى: (وَذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ)[3] .
 (لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ) از ظلمت جهل به نور علم، چنانچه مى‌فرمايد :
«العِلْمُ نُورٌ يَقذِفُهُ اللهُ في قَلْبِ مَن يَشَاءُ»[4] .
 و از ظلمت معاصى به نور عبادات واز ظلمت ضلالت به نور هدايت واز ظلمات قيامت به انوار الهيه كه دارد صُوَرِ مومنون چنان نور مى‌دهد كه مى‌فرمايد : (يَوْمَ تَرَى الْمُوْمِنِينَ وَالْمُوْمِناتِ يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمانِهِمْ) الى قوله تعالى : (يَوْمَ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَالْمُنافِقاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَراءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُوراً)[5]  واز ظلمت جهنم به نور بهشت.
(وَكانَ بِالْمُوْمِنِينَ رَحِيماً).

[1] .  ترجمه ديگر: اوست كسى كه با فرشتگان خود بر شما درود مى‌فرستد تا شما را ازتاريكى‌ها به سوى روشنايى برآورد، وبه مؤمنان همواره مهربان است.
[2] .  ورحمتم همه چيز را فرا گرفته است وبه زودى آن را براى كسانى كه پرهيزگارى مى‌كنندوزكات مى‌دهند وآنان كه به آيات ما ايمان مى‌آورند، مقرر مى‌دارم... آنان همانرستگارانند. سوره اعراف: آيه 157.
[3] .  كسانى كه عرش خدا را حمل مى‌كنند، وآن‌ها كه پيرامون آنند، به سپاس پروردگارشانتسبيح مى‌گويند وبه او ايمان دارند وبراى كسانى كه گرويده‌اند طلب آمرزش مى‌كنند...واين همان كاميابى بزرگ است. سوره غافر (مومن): آيات 7 ـ 9.
[4] .  علم، نورى است كه خداوند آن را در دل هر كس كه بخواهد، مى‌افكند. مصباح الشريعة :ص16؛ الفوائد الحائرية: ص345 وخلاصة عبقات الانوار: ج1، ص114.
[5] .  آن روز كه مردان وزنان مؤمن را مى‌بينى كه نورشان پيشاپيششان وبه جانب راستشاندوان است... آن روز، مردان وزنان منافق به كسانى كه ايمان آورده‌اند، مى‌گويند: «ما رامهلت دهيد تا از نورتان اندكى برگيريم». گفته مى‌شود: «باز پس برگرديد ونورىدرخواست كنيد». سوره حديد: آيات 12 ـ 13.

نوشتن دیدگاه