لِيَجْزِىَ اللهُ الصّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَيُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ إِنْ شاءَ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللهَ كانَ غَفُوراً رَحِيماً)
ترجمه :
24. تا اينكه جزا مىدهد خداوند صادقين را به سبب صدق آنها در وفاى به عهد و عذاب مىفرمايد منافقين را اگر بخواهد كه در حال نفاق از دنيا روند يا قبول توبه مىكند اگر موفق به توبه شدند، محققاً خداوند آمرزنده و رحم كننده است[1] .
تفسير :
]خدا راستگويان را به سبب راستى گفتارشان پاداش مىدهد[
(لِيَجْزِىَ اللهُ الصّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ) بنابرمعنى خاص اوّلى، اما آنهايى كه به درجه رفيعه شهادت نايل شدند، مىفرمايد: (وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ * فَرِحِينَ بِما آتاهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ)[2] اينها كه «قضى نحبه». واما «من ينتظر» مىفرمايد: (وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ) الى قوله تعالى: (أَجْرٌ عَظِيمٌ)[3] واما بنا بر تفسير عام ثانوى، بشاراتى كه براى مومنين واهل ولايت در قرآن ودر اخبار بسيار است از حين موت ودر قبر وعالم برزخ وصحراى محشر وخلود در بهشت.
(وَيُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ إِنْ شاءَ) اگر با حال نفاق از دنيا رفتند، آن هم چه عذابى كه مىفرمايد: (إِنَّ الْمُنافِقِينَ فِى الدَّرْکِ الاَْسْفَلِ مِنَ النّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيراً)[4] .
]خداوند توبه منافقان را پس از تمسك جستن به خداوند مىپذيرد[
(أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ) كه استثنا مىفرمايد از آيه مذكوره (إِلاَّ الَّذِينَ تابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ للهِِ فَأُولئِکَ مَعَ الْمُوْمِنِينَ وَسَوْفَ يُوْتِ اللهُ الْمُوْمِنِينَ أَجْراً عَظِيماً)[5] .
(إِنَّ اللهَ كانَ غَفُوراً رَحِيماً) «غفور» است: از نفاق ومعاصى وفرار از زحف آنها مىگذرد و«رحيم» است: آنها را مشمول رحمت وتفضلات خود مىكند.
[1] . ترجمه ديگر: تا خدا راستگويان را به پاداش راستىشان پاداش دهد، ومنافقان را اگربخواهد، عذاب كند يا برايشان ببخشايد كه خدا همواره آمرزنده مهربان است.
[2] . هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند، مرده مپندار، بلكه زندهاند كه نزدپروردگارشان روزى داده مىشوند. به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند.سوره آل عمران: آيات 169 ـ 170.
[3] . وبراى كسانى كه از پى ايشانند وهنوز به آنان نپيوستهاند، شادى مىكنند كه نه بيمىبرايشان است ونه اندوهگين مىشوند... پاداشى بزرگ است. همان: آيات 170 ـ 172.
[4] . آرى، منافقان در فروترين درجات دوزخند، وهرگز براى آنان ياورى نخواهى يافت.سوره نساء: آيه 145.
[5] . مگر كسانى كه توبه كردند وعمل خود را اصلاح نمودند وبه خدا تمسك جستند ودينخود را براى خدا خالص گردانيدند كه در نتيجه، آنان با مؤمنان خواهند بود وبه زودى خدامؤمنان را پاداشى بزرگ خواهد بخشيد. همان: آيه 146.
آيه 24«لِيَجْزِىَ اللهُ الصّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ...»
- بازدید: 727