25 «وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّماءُ وَ الاَْرْضُ بِأَمْرِهِ ثُمَّ إِذا دَعاكُمْ دَعْوَةً مِنَ الاَْرْضِ إِذا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ»
 
ترجمه :
25. و از جمله آيات الهى اين است كه برپاست آسمان و زمين به امر پروردگار، پس از آن زمانى كه بطلبيم شما را به دعوت از زمين، در آن هنگام شما بيرون مى آييد[1] .
 
تفسير :
[آفرينش شگفت‌انگيز آسمان‌ها وزمين نشانه قدرت خداوند]
(وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّماءُ وَ الاَْرْضُ بِأَمْرِهِ) تمام اين كرات جويه كه عدد آن‌ها را جز خالق آن‌ها نمى‌داند و چه بسا بعض آن‌ها چندين هزار برابر كره زمين و از كثرت بُعْد، آن‌ها كوچك نمايان مى‌شوند و چه بسا از كثرت بُعْد، مشاهده نمى‌شوند. تمام آن‌ها با آنچه در آن‌هاست در اين فضاى وسيع به قدرت كامله حق بر جاست و تمام، مأمور به امر او هستند به همان نحوى كه از ابتدا خلق شده، نه كُهنه مى‌شوند و نه ساييده، و نه نظم آن‌ها بر هم مى‌خورد و نه خسته مى‌شوند. كسى كه اين‌گونه قدرت دارد، البته موقعى كه شما را از قبور خود بخواند، آنى و فورى از قبور خود بيرون مى‌شويد و مراد از «امره» نظر به اينكه مفسرين عقل و شعورى براى آن‌ها قائل نيستند، فقط ذَوِى العقول[2]  را انس و جن و ملك مى‌دانند، حمل كردند بر امر تكوينى كه ايجاد و ابقاى آن‌هاست و چون مكرر گفته شده و آيات شريفه و اخبار بسيار دلالت دارد، تمام [موجودات عالم] عقل و شعور و معرفت و عبادت و اطاعت و تسبيح و تحميد دارند بر حسب امر او، تمام به دستور او قيام دارند و انجام تكليف خود مى‌كنند.
(ثُمَّ إِذا دَعاكُمْ دَعْوَةً مِنَ الاَْرْضِ) به نفخه[3]  ثانيه اسرافيل، چنانچه مى‌فرمايد: (وَ نُفِخَ فِى الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الاَْجْداثِ إِلى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ)[4]  و گفتند  معناى «ينسلون» يعنى به شتاب و فورى (إِذا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ).

________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: ونشانه‌هاى او اين است كه آسمان و زمين به فرمانش برپايند، پس چون شما را با يك بار خواندن از زمين فرا خواند، بناگاه از گورها خارج مى‌شويد.
[2] .  ذَوِى الْعُقُول: صاحبان عقل.
[3] .  نَفْخ: دميدن.
[4] .   و در صور دميده خواهد شد، پس بناگاه از گورهاى خود شتابان به سوىِ پروردگارخويش مى‌آيند. سوره يس: آيه 51.

نوشتن دیدگاه