معشوق ومحبوبي که در دل ها نفوذ مي کند، معمولاً يک يا چند ويژگي دارد که در دل عاشقان وشيفتگانش، در پرتو آن نقاط کمال وقوت تأثير مي گذارد وآن ها را به سوي خود مي کشد.
کمال جويي به صورت فطري در نهاد بشر جاي دارد. هر انساني در هر عصر وزماني ودر هر شرايطي به سوي کمال جذب مي شود وعشق مي ورزد.
محبوب ما همه کمالات بشري را به خود اختصاص داده، مجمع همه کمالات عالم است. او تنها مصداق حقيقي (آن چه خوبان همه دارند تو تنها داري) است.
اگر قهرمانان با توجه به نيروي جسماني خدادادي، هزاران طرفدار وعلاقه مند دارند، در زير آسمان، هيچ انساني به قدرت جسماني او يافت نمي شود. امام رضا (عليه السلام) در اين باره مي فرمايد:
از نظر نيروي جسماني آن قدر قوي ونيرومند است که اگر دست مبارکش را به سوي بزرگ ترين درخت روي زمين دراز کند، آن را از ريشه وبن برآورد واگر در ميان کوه ها بانگ بزند، صخره هاي آن فرو ريزد.(31)
اگر يوسف کنعان از نظر جمال بي نظيرش، زيباترين تابلوهاي عهد کهن را به خود اختصاص داده، يوسف زهرا در ميان دلبران بهشتي عنوان (طاووس اهل الجنه)(32) را از آن خود ساخته است.
پيامبر اکرم (صلى الله عليه وآله وسلم) در شأن او فرموده:
(وجهه کالکوکب الدرّي(33)؛ چهره اش چون ستاره سحر است).
اگر پدران ومادران با مهر ومحبت وشفقت خود گوي سبقت را از همگان ربوده اند، امام هشتم مي فرمايد:
(واشفق عليهم من ابائهم وامهاتهم).(34)
(مهدي موعود از پدران ومادران بر امت خود مهربان تر مي باشد).
اگر پدر ومادر همواره نگران سلامتي اولاد ودلسوز ومراقب فرزندان هست، اين پدر بي نظير امت درتوقيع خود به شيخ مفيد مي فرمايد:
(انّا غير مهملين لمراعاتکم ولا ناسين لذکرکم).(35)
(ما هرگز در رعايت ومراقبت شما کوتاهي نمي کنيم وياد شما را از خاطر نمي بريم).
اگر پدر ومادر تلاش مي کنند که فرزندان خود را در برابر حوادثي که سلامتي آن ها را تهديد مي کند حفظ کنند، آن پدر بي همتاي انسان ها همواره بلاگردان امت بوده، مي فرمايد:
(بي يدفع الله البلاء عن اهلي وشيعتي).(36)
(خداوند به وسيله من بلاها را از شيعيان وخاندانم دفع مي کند).
نه تنها شيعيان، نه فقط آدميان، بلکه وجود زمين وآسمان، گردش خورشيد وماه، بقاي نظام هستي، همه وهمه طفيل آن يگانه دوران ها، محبوب دل ها وموعود ملت ها مي باشد؛ چنان که در احاديث فراوان به صراحت آمده:
(اگر يک لحظه حجت خدا در روي زمين نباشد، زمين ساکنان خود را در کام خود فرو مي برد).(37)
نقش امام زمان(عج) در جهان هستي، همان نقش خورشيد در منظومه شمسي مي باشد؛ به گونه اي که بقاي منظومه به وجود خورشيد وبه تعادل جاذبه ودافعه بين خورشيد وکرات منظومه بستگي دارد. اگر يک لحظه جاذبه خورشيد قطع شود، کرات منظومه در فضاي لايتناهي پرت وپخش مي شوند؛ اگر يک لحظه خورشيد جهان افروز آفرينش در روي زمين نباشد، نشاني از زمين وزمان باقي نمي ماند؛ لذا در احاديث فراوان، وجود امام در عصر غيبت به خورشيد پنهان در پشت ابر تشبيه شده است.(38) اين تشبيه بسيارلطيف وپرمعنايي است که نگارنده در برخي از آثار خود آن را بيان کرده است.(39)
او با اين همه ويژگي يکي از امامان نور است که امام هشتم در شأن آن ها فرموده:
امام، ماه تابان، مشعل فروزان، نور درخشان، ستاره هدايتگر در شب هاي ديجور در گوشه وکنار درياها وخشکي هاست....
امام، يگانه روزگار، بي نظير دوران، که هرگز به گرد راهش نرسد، هيچ دانشمندي با او برابري نکند، هيچ چيزي نظير، مثل وجاي گزين او نشود، مي باشد.(40)
ديگر ويژگي هايش را امير بيان مولاي متقيان چنين مي ستايد:
او قله شرف عرب، اقيانوس بي کران کرامت بشر، عزيز اهل خود وبرگزيده تبار خويش مي باشد که اگر رگبار مرگ فرو ريزد نمي هراسد. اگر پيروانش در محاصره افتد، احساس زبوني نمي کند. از پيکار با سلحشوران عقب گرد نمي کند؛ سلحشور هميشه پيروز وشير ژياني است که دشمن را از ريشه وبن برمي کند؛ شمشير برنده اي از شمشيرهاي خداوندي است. دست بخشنده خدا در زمين است. بلندترين قله هاي جهان در برابر بزرگواري اش پست نمايد. کوه هاي بلند وبالا در برابر جود وکرمش سست نمايد. دژي محکم وپناهگاهي مستحکم است. دانش او از همه گسترده تر وکرامتش از همه افراشته تر است....(41)

- پاورقی -

(31) بحار الأنوار، ج 52، ص 322.
(32) الفردوس بمأثور الخطاب، ج 4، ص 222.
(33) ميزان الاعتدال، ج 3، ص 449.
(34) روزگار رهايي، ج 1، ص 129.
(35) طبرسي، احتجاج، ج 2، ص 497.
(36) طوسي، الغيبه، ص 246.
(37) همان، ص 132؛ علل الشرايع، ص 198؛ نعماني، الغيبه، ص 141؛ اصول کافي، ج 1، ص 179؛ عيون الاخبار، ص 212؛ کمال الدين، ج 1، ص.
(38) صدوق، امالي، ص 157؛ اعلام الوري، ص 375؛ کفايه الاثر، ص 53؛ کمال الدين، ج 1، ص 253؛ فرائد السمطين، ج 1، ص 46؛ ينابيع الموده، ج، ص 238.
(39) او خواهد آمد، چاپ يازدهم، صص 141-157.
(40) نعماني، الغيبه، صص 218- 220.
(41) روزگار رهايي، ج 1، ص 84.

نوشتن دیدگاه