ابوبصير مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) عرض کردم: (حضرت قائم (عجل الله فرجه) تا پايان زندگانى، در مسجد سهله (کوفه) خواهد ماند؟). فرمود: (آرى). پرسيدم: (اهل ذمّه در نظرش چه گونه خواهد بود؟) فرمود: (با آنان، از راه مسالمت آميز وارد مى شود، همان طور که پيامبر اکرم (عليه السّلام) رفتار مى کرد. آنان در حال خوارى، جزيه مى پردازند.).(5)
مرحوم مجلسى مى گويد: (شايد اين حکم، مربوط به آغاز قيام باشد؛ زيرا، ظاهر روايات، اين است که از آنان جز ايمان پذيرفته نيست واگر نپذيرند، کشته مى شوند.).(6)
طبق اين روايت وطبق بيان مرحوم مجلسى. نسبت به اهل کتاب (يهود ونصارى نيز سياست نرمش را پيش مى گيرد. واز آنان مطالبه ى جزيه مى کند، نه اين که در همان ابتدا، به جنگ آنان برود وقتل عام کند.
آرى، در مرحله ى بعد، فقط اسلام آورده وپذيرش دين حق را از آنان مى خواهد؟ ودر غير اين صورت محکوم به قتل وغنا هستند. البته، در هر مرحله ى، عدّه ى زياد از آنان به اسلام مى گروند ويا دفع جزيه را، پذيرند، ودر آخر، درصدد کمى خواهد ماند که قطعاً، جزء افراد عنود ولجوج هستند که چاره ى جز ريختن خون آنان، نخواهد بود.

- پاورقی -

(5) بحار الأنوار، ج 52، ص 376.
(6) مرآة العقول، ج 26، ص 160.

نوشتن دیدگاه