2 - خصائص الائمه مولف، نام كتاب را در ديباچه نهج البلاغه ياد كرده و كتابرا ستوده است، يك نسخه از اين كتاب نزد من هست، در اين كتاب، برخى از كلمات امير المومنين را شرح و توضيح داده و در بسيارى از مواضع كتاب نام خود را برده است.با اين حال، شگفت است كه علامه حلى گفته: " در عراق نسخه هائى به اسم " خصائص الائمه " يافت مى شود كه از حيث اسلوب و روش با نام كتاب " ويژگيهاى پيشوايان " تناسب دارد، ولى نسبت آن به مولف قطعى نيست.
3- مجازات آثار نبويه، در بغداد سال 1328 چاپ شده.
4-تلخيص البيان عن مجاز القرآن در چند موضع از كتاب مجازات نبويه از آن نام برده است.صفحات 145,9:3,2را ملاحظه كنيد.
5- حقائق التاويل فى متشابه التنزيل نام تفسير اوست كه دركتاب " مجازات نبويه " از آن ياد كرده، گاهى نام آنرا حقائق التاويل نهاده و گاهى بعنوان كتاب مفصل در متشابه قرآن.نجاشى از آن با نام " حقائق التنزيل " ياد كرده و صاحب عمده الطالب با نام " المتشابه فى القرآن ".
6- معانى القرآن، و اين كتاب سومى است كه پيرامون قرآن نگاشته است ابن شهر آشوب در " معالم العلماء " ص 44 از آن ياد كرده و مى گويد: مانند آن كمياب است، و نسابه عمرى در كتاب " المجدى " گويد:قسمتى از اين تفسير را ضمن يك جلد مشاهده كردم، بسيار نمكين و پسنديده است، اگر بخواهيم مقياسى بدست دهيم، بايد بگوئيم مانند تفسير ابو جعفر طبرى و يا مفصل تر از آن خواهد بود، ابن خلكان هم مى گويد: " مشكل است كه مانند آن يافت شود، گواه است بر سعه اطلاعات او در نحو و لغت ".
ولى احتمال مى رود كه اين كتاب مورد ستايش همان تفسير نامبرده قبلى باشد.
7- حاشيه پيرامون اختلاف فقها.
8- حاشيه بر ايضاح ابو على فارسى.
9- الحسن من شعر الحسين، قسمتى از زبده اشعار ابن الحجاج را گرد آورده كه شرح حال او را ضمن شعراءقرن چهارم ياد كرديم.
10-"الزيادات"در شعر ابن الحجاج نامبرده.
11- " الزيادات" در شعر ابو تمام كه ضمن شعراء قرن سوم به شرح حال او پرداختيم.
12- گزيده شعر ابواسحاق صابى.
13- نامه هائيكه ميان او و ابو اسحاق به صورت شعر مبادله شده.
و در عمده الطالب اين چند كتاب را هم نام مى برد:
14 - رسائل و منشات، در سه جلد.و چنانكه در فهرست ابن نديم ص 194 ياد شده، ابو اسحاق صابى درگذشته قبل از سال 380، مراسلات شريف رضى را بصورت كتاب در يكجا گرد آورده است.
15- اخبار قضاه بغداد.
16- شرح حال پدر بزرگوارش " طاهر " كه در سال 379، بيست و يكسال پيش از درگذشت پدربرشته تحرير كشيده است. و در كتاب تاريخ آداب اللغه، اين چندكتاب را هم افزون ياد كرده:
17 - " انشراح الصدر " يا اشعار برگزيده.
و من گويم: اين كتاب، تاليف يكى از ادباست كه از ديوان شريف رضى گزين ساخته است، چنانكه در " كشف الظنون "ج 1 ص 513 آمده.
18- طيف الخيال.مجموعه است كه بنام شريف رضى ثبت شده.
و من گويم: اين كتاب از تاليفات برادرش سيد مرتضى است.
19- ديوان شعر، كه چاپ شده و آوازه اش در همه جا پيچيده است.ابن خلكان گويد: جماعتى به گرد آوردن اشعار رضى همت گماشتند، آخرين گرد آورده را ابو حكيم خبرى عرضه كرده است. صاحب ابن عباد كه شرح حالش درشمار شعراء قرن چهارم گذشت، پيكى به بغداد گسيل داشت كه ديوان شريف رضى را براى او رونويس كند، ضمنا نامه همراه آن براى شريف رضى فرستاد، و آن در سال 385 سال وفات صاحب بود، شريف رضى كه از ماجرا مطلع شد، ديوان خود را براى او ارسال نموده و هم قصيده در ثناى او سرود كه از آن جمله است:
-ميان من و تو دو حرمت دست بهم داده: نثر من كه اقتدايش به توست و شعرم.
-با پيوست علم و ادب كه جوانمردان را بهم پيوند دهد، نه چون پيوند عشيره و تبار.
- اگر اشعار خود را بتو هديه سازم، بسان بافته آهنى است كه بر داود عرضه گردد.
" تقيه " دخت سيف الدوله، درگذشته سال 399، از مصر كسى را گسيل داشت كه ديوان شريف رضى را براى او رونويس كند، روزى كه ديوان بدستش رسيد، گفت هديه گرانبهاتر از آن سراغ ندارم.
اين موضوع، شاهد اين است كه شريف رضى، توجه تامى به شعر خود داشته و آنرا در دوران زندگى خودجمع آورى كرده كه براى رونويس آن خدمت شريف رضى مى آمده اند.و چه بساترتيب ديوانش مانند ديوان برادرش سيدمرتضى بر اساس تاريخ و سالهاى نظم اشعار بوده است.

نوشتن دیدگاه