95 «وَ كُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَرْداً»  
 
ترجمه  :
95. تمام ملائكه و جن و انس محشور مى‌شوند و مى‌آيند در روز قيامت در پيشگاه احديت تك تك و فرد فرد.
 
تفسير :
[قيامت در آنى و لحظه‌اى بر پا مى‌شود]
بلى بعد از بعث و حشر و ورود در محشر مومنين از جن و انس و ملائكه در طرف يمين عرش مجتمع مى‌شوند و كفار جن و انس در طرف يسار و در يك، آن قيامت برپا مى‌شود: (وَ ما أَمْرُ السّاعَةِ إِلّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ)[1] .
(وَ كُلُّهُمْ) مرجع ضمير «هم» ملائكه و جن و انس ذوى العقول (آتِيهِ) يعنى در محضر پروردگار براى سوال و رسيدگى به حساب هر يك و جزاى عمل آن‌ها. (يَوْمَ الْقِيامَةِ) كه طول پنجاه هزار سال است: (تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِى يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ)[2] .
(فَرْداً) تنها منفرد، ناصر و معينى ندارند و خبر از حال يكديگر ندارند، نه پدر خبر از اولاد و نه اولاد از پدر، هر يك به فكر خود هستند.

______________________________________________________________________

[1] .  و نيست امر ساعت و قيامت الّا مثل چشم به هم زدن بلكه اقرب از آن. سوره نحل :آيه 77.
[2] .  عروج پيدا مى‌كنند ملائكه و روح به سوى خداى متعال در روزى كه هست مقدار آن پنجاه هزار سال. سوره معارج: آيه 4.