21 «قالَ كَذلِکِ قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَىَّ هَيِّنٌ وَ لِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنّاسِ وَ رَحْمَةً مِنّا وَ كانَ أَمْراً مَقْضِيًّا»
 
ترجمه  :
21. جبرئيل گفت: همين نحو است فرمود: پروردگار كه اين عمل بر من بسيار آسان است و حكمتش اين است كه او را هرآينه قرار مى‌دهيم آيه و دليل بر ناس و رحمتى است از ما و اين امر البته شدنى است.
 
تفسير :
[خدا بر هر چيزى قدرت دارد]
(قالَ كَذلِکِ) درست است گفتار شما كه نه بشرى تماس گرفته با شما و نه شما اهل بغى و زنا هستى لكن (قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَىَّ هَيِّنٌ) خلقت عرش اعظم با خلقت مور بر او، مساوى است، به مجرد اراده ايجاد مى‌فرمايد، مقدمات ندارد (وَ لِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنّاسِ) كه خداوند تبارك و تعالى قدرت دارد كه بدون پدر خلق كند و به طفوليت به مقام نبوت و رسالت بلكه اولوالعزمى رساند و در مهد سخن بگويد و ساير معجزاتى كه از او صادر شده كه شرحش مى‌آيد.
(وَ رَحْمَةً مِنّا) كه بسيارى از مشكلات و اغلالى كه بر بنى اسرائيل بود بردارد و بالا رود در ايمان و زنده بماند تا زمان ظهور حضرت بقية الله(عج الله تعالی و فرجه الشریف) و مقام رفيعى به او عنايت شود و غير اين‌ها.
(وَ كانَ أَمْراً مَقْضِيًّا) مانع و رادعى از براى خداوند نيست هر چه اراده كند البته شدنى است . بلى ، اگر بلايى متوجه شود اگر درب خانه او روند و دعا كنند و دست از اعمال زشت بردارند و توبه كنند و به اعمال صالحه بپردازند خداوند عفو مى‌فرمايد: (وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ)[1] ، (إِنَّ اللهَ لا يُغَيِّرُ ما  
بِقَوْمٍ حَتّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ)[2] ، (ذلِکَ بِأَنَّ اللهَ لَمْ يَکُ مُغَيِّراً نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلى قَوْمٍ  حَتّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ)[3] ، (قُلْ ما يَعْبَوُا بِكُمْ رَبِّى لَوْ لا دُعاوُكُمْ)[4] .

___________________________________________________________________________________________

[1] .  و اگر محققاً اهل شهرستان‌ها و آبادى‌ها ايمان آورده بودند و تقوا داشتند ما هم براى آن‌ها باز كرده بوديم بركات از آسمان و زمين را و لكن تكذيب كردند ما هم آن‌ها را گرفتيم به آنچه كسب كردند. سوره اعراف: آيه 96.
[2] .  محققاً خداوند تغيير نمى‌دهد نعمت‌ها و تفضلات خود را به هيچ قومى تا آنان حال خود راتغيير دهند. سوره رعد: آيه 11.
[3] .  سبب آن اين است كه خداوند چنين خدايى نيست كه تغيير بدهد نعمتى را كه به قومى انعام فرموده تا اينكه آن‌ها تغيير بدهند آنچه به نفوس خود بودند؛ يعنى كفر و عصيان پيداكنند. سوره انفال: آيه 53.
[4] .  بگو: اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هيچ اعتنايى به شما نمى‌كند. سوره فرقان : آيه 77.

نوشتن دیدگاه