به دو دليل، استحباب ذكر در ميان غافلين موكد است:
اولا: از بلايى كه ممكن است بر آنان نازل شود در امان بماند و چه بسا آن غافلين نيز به بركت اين فرد ذاكر، نجات يابند.
و ثانيا: رواياتى در اين باب آمده است از جمله:
امام صادق - عليه السلام - فرمود:
651 - الذاكر لله فى الغافلين كالمقاتل عن الهاربين.
يعنى: كسى كه در ميان اهل غفلت، خداوند متعال را به ياد بياورد و ذكر نمايد مانند كسى است كه به جاى فرار كرده ها مشغول جنگ مى باشد.
و از آن حضرت است كه:
652 - قال رسول الله: اذكر الله فى الغافلين كالمقاتل فى الفارين، و المقاتل فى الفارين له الجنه.
يعنى: رسول خدا - صلى الله عليه و آله و سلم - فرمود: آن كس كه در ميان غافلين، خدا را متذكر مى شود، مانند كسى است كه در ميان فراريها، پا برجا ايستاده، جنگ مى كنند و كسى كه در ميان فراريها به جنگ مشغول باشد، بهشت براى اوست.
و از پيامبر اكرم - صلى الله عليه و آله و سلم - روايت است كه فرمود:
653 - من ذكر الله فى السوق مخلصا عند غفله الناس و شغلهم بما هم فيه كتب الله له الف حسنه و يغفر له يوم القيامه مغفره لم تخطر على قلب بشر.
يعنى: كسى كه در بازار هنگام غفلت مردم و اشتغالشان به كارهاى بازارى، خدا را از روى اخلاص متذكر شود، خداوند متعال، هزار حسنه برايش ‍ مى نويسد و روز قيامت به آمرزشى خواهد رسيد كه بر قلب هيچ بشرى خطور نكرده باشد.
----------------------------------------------------------------------------
جمال و السالكين شيخ احمد بن فهد حلى (قدس سره الشريف)
ترجمه: حسين غفارى ساروى

نوشتن دیدگاه