بسم الله الرحمن الرحيم
به حكم قرآن على عليه السلام نفس پيامبر صلى الله عليه و آله است
ثم قال يا على! من قتلك فقد قتلنى و من ابغضك فقد ابغضنى و من سبك فقد سبنى لانك منى كنفسى روحك من روحى و طينتك من طينتى؛
بعد از خبر دادن رسول خدا صلى الله عليه و آله از شهادت اميرالمؤ منين به او فرمود:
ياعلى! هر كس تو را بكشد، گويى قاتل من است و هر كس دشمن تو باشد دشمن من است.
هر كس تو را سب كند و دشنام دهد، گويى به من دشنام داده است براى آنكه تو از وجود منى. روح تو از روح من و سرشت تو از سرشت من است.
آرى، اميرالمؤ منين عليه السلام نفس نفيس پيامبر است؛ هم به حكم آيه قرآن و هم به حكم حديث منزلت.
خداوند متعال در قرآن مى فرمايد:
فمن حاجك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءكم و نساءنا و نساءكم و انفسنا و انفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الكاذبين (1).
اى پيامبر! هر كس درباره حضرت عيسى، با تو ستيز كند بعد از علم و دانشى كه براى تو حاصل شده است؛ به آنان بگو: بياييد ما پسران، خود را دعوت مى كنيم، شما نيز پسران خود را دعوت كنيد ما زنان خود را دعوت مى كنيم و شما هم زنان خود را، ما از خودمان دعوت مى نماييم، شما هم از نفوس خودتان. آنگاه در حق يكديگر نفرين مى كنيم؛ سپس لعنت خدا را بر دروغگويان قرار مى دهيم.
مرحوم قاضى نورالله شوشترى در كتاب احقاق الحق از زبان علامه حلى مى فرمايد: (2)
تمام مفسران قرآن، - شيعه و سنى - اتفاق نظر دارند كه منظور از ابناءنا حسن و حسين عليهماالسلام است و نسائنا اشاره با فاطمه اطهر عليها السلام است و انفسنا اشاره به اميرالمؤ منين عليه السلام است كه خداوند تبارك و تعالى او را نفس بر محمد صلى الله عليه و آله قرار داده است و مراد از آيه، مساوات آن دو بزرگوار است و... اين آيه بهترين دليل است برعلو مرتبه مولاى ما اميرالمؤ منين عليه السلام زيرا خداى متعال حكم فرموده به مساوى بودن آن حضرت، به نفس رسول صلى الله عليه و آله و آن حضرت را معين نموده در استعانت به نبى اكرم صلى الله عليه و آله در نفرين بر نصارا. و چه فضيلتى اعظم از اين كه خداوند امر كند پيامبر را كه از اميرالمؤ منين در دعا به درگاه او كمك بگيرد و به وسيله او، توسل به استجابت را بخواهد و براى چه كسى چنين مرتبه اى حاصل شده است؟
علامه حلى سپس ايرادهاى ابن روزبهان را نقل مى كند و به آن ها پاسخ مى دهد (3)
----------------------------------------------
1-سوره آل عمران آيه 61
2-احقاق الحق، ج 3، ص 46
3-مرحوم علامه حلى، كتابى در عقايد، شيعه نوشته، به نام كشف الحق و نهج الصدق، وقاضى فضل بن روز بهان شافعى ردى بر آن نوشته به نام ابطال الباطل و قاضى نورالله شوشترى مفصلا اشكالات و ايرادات او را پاسخ داده به نام احقاق الحق كه با حواشى آيت الله العظمى مرعشى رحمة الله چاپ شده است
------------------------------------------
سيد محمد على جزايرى (آل غفور)

نوشتن دیدگاه