1- پرچم سياه !
پيرمردى از بكر بن وائل نقل مى كند: در جنگ صفين با حضرت على عليه السلام بودم عمروبن عاص را ديدم كه از ميان لشكر دشمن پارچه سياهى بر سر نيزه اى كرده و آن را بلند نمود. گروهى از مردم گفتند: اين پرچمى است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله براى عمرو بسته (يعنى او بر حق است )، اين گفتار بين مردم پيچيد تا به گوش حضرت على عليه السلام رسيد. آن حضرت به مردم فرمود: مى دانيد داستان اين پرچم چيست ؟ داستانش اين است كه رسول خدا آن را براى عمرو بست ، و آنگاه فرمود: كيست كه اين پرچم را بگيرد و به شرايطش عمل نمايد. عمرو پرسيد؛ شرايطش ‍ چيست ؟ پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: يك شرطش ‍ اين است كه با آن به جنگ مسلمانان نروى ، و ديگر آن كه از جهاد با كفار فرار نكنى . عمرو آن را گرفت و به هيچ كدام از آن دو شرط عمل نكرد به خدا سوگند هم با آن از جنگ مشركين گريخت ، وهم امروز به جنگ مسلمانان آمد، قسم به خدائى كه مردم را آفريده ، و دانه را شكافته ، اين گروه هرگز اسلام نياورده اند، وليكن بناچار اسلام را بر زبان جارى نموده و كفر را پنهان كرده اند و هر وقت كه يارانى براى خود بيابند باز همان دشمنى كه با ما داشته اند اظهار خواهند نمود الا اينكه آنان در صورت ظاهر، نماز را ترك نكرده اند (1)
2- فريبكارى
در تاريخ طبرى آمده : مغيره بن شعبه ادعا مى كرد كه او تازه عهدترين مردم به رسول خدا صلى الله عليه و آله است و به مردم مى گفت : من انگشتر خود را در ميان قبر پيغمبر صلى الله عليه و آله انداختم تا با اين بهانه داخل در قبر شده بدن رسول خدا صلى الله عليه و آله را مس نمايم تا من آخرين كسى باشم كه از رسول خدا جدا گشته است . طبرى از عبدالله بن حرث نقل كرده كه مى گويد: من در زمان خلافت عمر يا عثمان به همراه على عليه السلام براى انجام عمره وارد مكه شديم و آن حضرت در منزل خواهر خود (ام هانى ) اقامت گزيد و آنگاه كه از اعمال عمره فارغ گرديد به خانه بازگشت و غسل نمود در اين موقع گروهى از عراقى ها به نزد آن حضرت آمده عرضه داشتند: از شما سوالى داريم امام عليه السلام به آنان فرمود: گمانم مى خواهيد از مطلبى كه مغيره به شما گفته از اين كه او تازه عهدترين مردم به رسول خداست بپرسيد؟
گفتند: آرى .
آن حضرت فرمود: دروغ گفته است ، تازه عهدترين مردم نسبت به مردم رسول خدا قثم بن عباس مى باشد و او آخرين نفر ما بوده كه از ميان قبر پيغمبر صلى الله عليه و آله خارج گشته است (2).
3- مسح بر كفش
امام باقر عليه السلام فرمود: روزى عمر اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله را در حالى كه اميرالمومنين عليه السلام نيز در ميان آنان بود گرد آورده از آنان درباره حكم مسح بر كفش ها پرسش نمود.
مغيره بن شعبه گفت : من رسول خدا صلى الله عليه و آله را ديده ام بر كفشها مسح كرده است (3)
اميرالمومنين عليه السلام فرمود: آيا پيش از نزول سوره مائده يا پس از آن ؟
مغيره : نمى دانم .
على عليه السلام قرآن حكم مسح را بيان نموده كه لازم است بر روى پا باشد، و سوره مائده كه متضمن اين حكم است حدود دو يا سه ماه قبل از رحلت رسول خدا صلى الله عليه و آله نازل شده است (4).
--------------------------------------
1- صفين ، نصر ص 215
2- طبرى ، ج 3، ص 205،. كامل ، ابن اثير، ج 2، ص 16.
3- مغيره در اين ادعايش بر رسول خدا صلى الله عليه و آله افترا بسته ، چرا كه مغيره مردى منافق بوده و نفاق او را خليفه سومشان عثمان و نيز عبدالرحمن بن عوف يكى از شش نفر شوراى آنان و از عشره مبشره تصديق نموده ، و علت اين كه اميرالمومنين عليه السلام به جاى تكذيب او به او فرمود: كه آن مخالف آيات قرآن است ؛ زيرا تكذيب او شاهد خارجى نداشت و اثبات آن مشكل بود.
گذشته از اين كه صدوق (ره ) فرموده : كفش داشتن رسول خدا صلى الله عليه و آله سند تاريخى ندارد جز كفشى كه نجاشى براى آن وجود مبارك (ص ) هديه فرستاده و تازه آن هم رويش ‍ شكافته بوده و پيغمبر (ص ) در حالى كه كفش به پا داشته بر روى پاهايش مسح نموده و كسانى كه درست متوجه نبوده اند مى گفته اند: پيغمبر بر كفشهايش مسح نموده است . (مولف )
4- تهذيب ، ج 1، ص 361، حديث 21

نوشتن دیدگاه