حسين على پور
رواياتى كه از پيامبر اكرم و ائمه اطهار(عليهم السلام) درباره غيبت حضرت مهدى(عليه السلام)رسيده، امكان بهره مندى از وجود آن حضرت را در عصر غيبت، مانند بهره مندى از نور خورشيد، هنگامى كه در پشت ابرها نهان است، دانسته است(1) و حتّى اين معنى را خود حضرت نيز در پاسخ به بعضى از افراد فرموده اند:
«وأمّا وجه الانتفاع بي في غيبتي فكالانتفاع بالشمس إذا غيّبتها عن الأبصار السحاب(2); اما چگونگى بهره مندى از من در ايّام غيبتم، مانند بهره مندى از نور خورشيد است زمانى كه ابرها آن را از چشمان مردم پوشيده باشند».
از جمله امدادهاى غيبى حضرت به جامعه شيعه، عنايت خاصّ آن بزرگوار به شيعيان است چنانكه در توقيعى از حضرتش براى شيخ مفيد(رحمه الله)، چنين آمده است:
«إنّا غير مهملين لمراعاتكم ولا ناسين لذكركم ولولا ذلك لنزل بكم اللأواء واصطلمكم الأعداء(3); «ما هميشه مراعات شما را مى نماييم و به ياد شما هستيم و گر نه، دشوارى ها و گرفتارى ها بر شما فرو مى ريخت و دشمنان، شما را لگدمال مى كردند».
از اين جملات محبّت آميز حضرت استفاده مى شود كه پيوسته امدادهايى پر بركت از ناحيه آن بزرگوار به ما مى رسد.
---------------------------------------
(1) روايت جابر از پيامبر اكرم، كمال الدين، ص 253 و 484.
(2) كمال الدين، ص 485.
(3) احتجاج طبرسى، ج 2، ص 598.
-----------------------------------------------
www.m-mahdi.com
