102   «فَهَلْ يَنْتَظِرُونَ إِلاّ مِثْلَ أَيّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْ قُلْ فَانْتَظِرُوا إِنِّى مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ»
ترجمه :
102. پس آيا اين كفار و مشركين انتظار مى‏كشند مگر ايام كسانى كه پيش از آن‏ها هلاك شدند؟ بگو: پس انتظار بكشيد، محققاً من هم با شما از انتظار كشيدگانم.
تفسير :
«فَهَلْ يَنْتَظِرُونَ»، گفتند: «هل» استفهام به معنى نفى است، يعنى انتظار نمى‏كشند مگر مثل ايام گذشتگان قبلى.
«إِلاّ مِثْلَ أَيّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْ»؛ مثل قوم نوح، هود، صالح، لوط، شعيب و قوم موسى، فرعون و فرعونيان، بلكه سلاطين ظلمه، كفار و فساق كه هر كدام به بلاهاى گوناگون هلاك شدند و مؤنين نجات پيدا كردند و خداوند انبياى خود را يارى فرمود.
«قُلْ فَانْتَظِرُوا»؛ بفرما به آن‏ها كه پس از اينكه ايمان نمى‏آوريد انتظار اين گونه بلاها را داشته باشيد.
امروز هم بايد به اين فساق و ظلمه و به اين جوان‏ها و دختران امروزه كه دست از ايمان كشيده و از هيچ گونه معاصى پروا ندارند و در هر كانون فساد داخل مى‏شوند و به اهل ايمان و علماى دين نظر حقارت مى‏كنند گفت كه منتظر باشيد كه بغتةً [= ناگهان] عذاب بر شما نازل خواهد شد كه ديگر چاره‏اى نداشته باشيد و مفتضح شويد:
لطف حق با تو مداراها كند
چون كه از حد بگذرد رسوا كند
«إِنِّى مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ» كه شما به هلاكت گرفتار شويد و خداوند مرا و مؤنين را يارى فرمايد و بر شما مسلط شويم و از بين ببريم و علم اسلام و مسلمين بلند شود و علم كفر و مشركين سرنگون گردد، چنانچه امروز هم علماى دين و مؤنين انتظار دارند كه به زودى‏هاى زود ظهور موفور السرور حضرت بقيّة اللّه‏، عليه الصلاة و السلام، شود و ريشه ظلم و فساد و كفر و نفاق را بركند و بساط عدل و داد را در زمين پهن كند.

نوشتن دیدگاه