72   «فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِىَ إِلاّ عَلَى اللّه‏ِ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ»
ترجمه :
72. پس اگر اعراض مى‏كنيد به توهّم اينكه من از شما توقعى داشته باشم من از شما سؤل اجر و مزد نمى‏كنم، نيست مزد من مگر بر خدا كه مرا فرستاده و مأمور شده‏ام اينكه بوده باشم از مسلمين.
تفسير :
[دليل اعراض مردم از رسول]
«فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ»؛ پس منشأ اعراض از من يكى از دو چيز است: يا توهّم مى‏كنيد كه من با دنياى شما كارى دارم يا از شما توقع اجر و مزدى مى‏كنم، بدانيد «فَماسَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ» هيچ‏گونه توقعى ندارم. چون اهل دنيا نسبت به علما و انبيا و ائمّه عليهم‏السلامسوء ظنى دارند و اين‏ها را توهّم مى‏كنند كه گرگِ آن‏ها باشند و مى‏خواهند آن‏ها را پاره كند و بلع كنند حتى مى‏گويند:
همچو حمال به اسباب جهان زاهد شهر
پشت كرده است كه يك جا همه را بردارد
و اشاره به همين دارد فرمايش حضرت رسالت صلى‏الله‏عليه‏و‏آله كه فرمود در دوره آخر زمان، مردم «يَفِرُّونَ من العلماءِ كما يَفِرّ الغنمُ من الذِئب»[1].
سپس فرمود: به سه عقوبت مبتلا مى‏شوند: ظالم و اشرار بر آن‏ها مسلط مى‏شوند، دعاى آن‏ها مستجاب نمى‏شود و «يخرجون من الدنيا بلا إيمان»[2].
«إِنْ أَجْرِىَ إِلاّ عَلَى اللّه‏ِ»؛ فرستاده او هستم و او اجر كامل به من عنايت مى‏فرمايد هم در دنيا عزت و شوكت و حفظ از دشمن و هم در آخرت سعادت و فيض به جنّت و مثوبات الهى مى‏شوم «وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ» تسليم تقديرات الهى باشم هر چه صلاح من در آن است خداوند به مقتضاى حكمت و لطف و عنايت و تفضل با من رفتار مى‏فرمايد.
-------------------------------------------------------
[1] .  همان‏گونه كه گوسفند از گرگ فرار مى‏كند، مردم از علما فرار مى‏كنند. جامع الأخبار: ص356، ح995 و بحار الأنوار: ج22، ص453.
[2] .  بدون ايمان از دنيا مى‏روند. جامع الأخبار: ص356، ذيل ح995 و بحار الأنوار: ج22، ص454.

نوشتن دیدگاه