202  « أُولئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمّا كَسَبُوا وَاللّه‏ُ سَرِيعُ الْحِسابِ »
ترجمه :
202 . اينان بهره ‏اى از آنچه كسب كرده ‏اند برايشان مى ‏باشد ، و خداوند به زودى حساب مردم را مى ‏نمايد .
تفسير :
« أُولئِكَ » اشاره به دسته دوم است كه ايمان به آخرت داشتند و مى ‏گفتند : « رَبَّنا آتِنا فِى الدُّنْيا حَسَنَةً . . . » الآية .
« لَهُمْ نَصِيبٌ » ، « لام » براى اختصاص است ؛ يعنى اين بهره اختصاص به اينان دارد . مساوى است به اينكه گفته شود اين اختصاص به نحو استحقاق است چنانچه بعضى گفته اند ، يا به نحو تفضّل است چنانچه عقيده حق است ، و آيه متعرّض اين قسمت ـ يعنى استحقاق يا تفضّل ـ نيست و لامِ « لَهُمْ »
دلالت بر استحقاق ندارد ، چنان كه توهّم شده است. و« نَصِيبٌ » به معنى حظ و بهره است و بهره هر كس به اندازه قابليت او براى تفضّل و حدّ استحقاق اوست ؛ زيرا تفضّل در محل غير قابل قبيح است و شايد وجه تنكير « نصيب » همين باشد. « مِمّا كَسَبُوا » ؛ يعنى اين بهره و نصيب از جهت ايمان و اخلاق فاضله و اعمال صالحه‏ اى است كه در دنيا كسب كرده و قابليت تفضّل و مراحم الهى را در خود حاصل نموده ‏اند و هر چه تحصيل مراتب ايمان و اخلاق فاضله و بندگى و اطاعت حق بيشتر باشد ، نصيب و بهره ‏اش افزون گردد. « وَاللّه‏ُ سَرِيعُ الْحِسابِ » ؛ يعنى رسيدگى به حساب هر كس و حدّ قابليت و مقدار عمل و بهره و نصيبش نزد خداوند معلوم و معين است و به زودى و آسانى به وى ارائه مى ‏گردد ؛ « و لا يَشغَله شَأنٌ عن شأِنِ »[1] .
-------------------------------------------
[1] .  هيچ كار و حالى خداوند را از كار ديگر غافل نمى‏ كند . اقبال الاعمال : ج2 ، ص212 و بحار الأنوار : ج88 ، ص71 ، ضمن ح3 .

نوشتن دیدگاه