152 « فَاذْكُرُونِى أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِى وَلا تَكْفُرُونِ »
ترجمه :
152 . مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم و براى من شكرگزار باشيد و كفران نكنيد .
تفسير :
« فاء » براى تفريع است ؛ يعنى چون اين نعمت‏ ها را به شما عنايت كرديم ؛ پس مرا ياد كنيد و شكرگزار باشيد ؛ و « ذكر » به معنى به ياد خدا و متوجه او بودن در جميع حالات از نعمت و بلا و صحت و مرض و غنا و فقر و غيراين‏هاست كه در همه حال خدا را فراموش نكنيد و متوجه اوامر و نواهى او باشيد و حقيقتِ « ذكر » همين معنى است و ذكر لسانى فرع بر آن و براى تلقين به نفس و تحصيل اين مرتبه است .
« أَذْكُرْكُمْ » بيان فايده ذكر و جزاى آن است و ياد كردن خدا به تفضل و انعام و افاضه خيرات و رفع بليّات و توفيق بر اعمال صالحه و نيل به سعادت و نجات از هلاكت است .
« وَاشْكُرُوا لِى وَلا تَكْفُرُونِ » «شكر» ، عبارت است از : شكر لسانى ، كه به زبانْ انسان خدا را سپاس كند و شكر جوارحى ، كه اعضا و جوارح خود و هر نعمتى كه خدا به او داده ، در مورد خود و براى همان غرضى كه خدا به او عنايت فرموده صرف نمايد و شكر قلبى ، كه همه نعمت‏ها را از جانب خدا بداند ؛ « وَما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّه‏ِ »[1] و واقعاً خود را از اداى شكر نعمت‏هاى الهى عاجز بداند و كفران نعمت اين است كه نعمت الهى را در غير غرض الهى صرف كند كه موجب عذاب الهى و از دست رفتن نعمت اوست ، چنانچه مى‏ فرمايد : « لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِى لَشَدِيدٌ »[2] .
---------------------------------------------------------
[1] .  آنچه به شما نعمت واصل مى ‏شود و دارا مى ‏شويد ، پس بدانيد كه از طرف خداوند است . سوره نحل : آيه 53 .
[2] .  هرآينه اگر شكر كرديد من براى شما زياد مى ‏كنم و هرآينه اگر كفران كرديد ، محققاً عذاب من شديد و سخت است . سوره ابراهيم : آيه 7 .

نوشتن دیدگاه