مشغول راز و نياز و عبادت پرودگار بود كه ناگاه صداي همهمهاي از بيرون خانه شنيد. از شكاف در نگريست، ديد جمعيتي خشمگين در بيرون خانه اجتماع كردهاند تا به اذيت و آزار او بپردازند. با خود فكر كرد: چه كند و با اينها چگونه برخورد كند. ناگاه صداي جبرئيل را شنيد كه تلاوت ميكند : يس و القرآن الحكيم…؛ اي محمد! با خواندن اين سوره از خانه بيرون آي و هيچ هراسي از آنان نداشته باش. درحالي كه سوره ميخواند و آيات آن را برلب داشت، در را گشود و با خود ميگفت: الآن آنان از جا بر ميخيزند و ناسزا ميگويند؛ ولي ديد كه آنان هيچ گونه حركتي ندارند. گويا او را نميبينند. خم شد و مشتي خاك از زمين برگرفت و به آنان پاشيد و از آنان دور شد و راه مسجدالحرام را پيش گرفت.
در حالي كه آنان خاك را از سر و روي خود پاك ميكردند.
فردي از راه رسيد و گفت: اي قريشيان! اينجا چه ميكنيد؟ چرا جمع شده ايد؟
ـ منتظر محمّد هستيم تا از خانه بيرون آيد و كارمان را با او يكسره كنيم.
ـ بي جهت اينجا ننشينيد، من محمّد را در مسجدالحرام ديدم.
از شنيدن اين جمله همه مات و مبهوت شدند و در حالي كه به يكديگر ميگفتند: محمد ما را سحر كرد، متفرق شدند.
آري، بدينسان سوره «يس» نازل گشت و پيامبر با خواندن آن از جلوي آنان عبور كرد و آنان در هالهاي از جهل و ناداني فرو رفتند و پيامبر را نديدند. در تاريخ دارد: آن كساني كه پيامبر خاك بر سر آنان پاشيد، تمام آنان در جنگ بدر به مرگ ذلت و به خاك نشستند.
اين سوره شريف از همان اول هميشه با اهميت و از شگفتيهاي قرآن كريم شناخته ميشده است، به طوري كه در روايات از آن به قلب قرآن و ريحانة القرآن ياد شده است و ابن عباس ميگويد: من هميشه درباره اين همه عظمت و فضيلت سوره «يس» با خود فكر ميكردم و براي من بسيار تعجب آور بود كه يك سوره از قرآن شريف داراي اين همه فضايل و بركات بوده باشد. اين فرمايش ابن عباس نشان ميدهد كه شگفتيهاي سوره «يس» چيزي نيست كه در زمان بعد از پيامبر و در زمان ائمه معصومين(ع) بيان شده باشد، بلكه در ميان اصحاب پيامبر با اهميت و عجيب بودن آن به طور آشكار بيان شده است.
و با مروري كوتاه بر كساني كه با اين سوره انس، مداومت و مراقبت داشتهاند به اين نتيجه ميرسيم كه اين سوره همواره در طول تاريخ، منشا آثار عجيب و خاصيتهاي گسترده بوده است. همچنانكه در مقاله بسيار مهم و با اهميت استاد علامه محمدرضا حكيمي در شماره نوزدهم بشارت تحت عنوان قلب قرآن مشاهده كرديد.
آنچه در پي ميآيد برخي از فضايل سوره «يس» است كه با مرور آنان انسان به عمق اهميت آن آشنا ميشود و ميتواند بفهمد كه چگونه از اين سوره هميشه به عنوان عجيبترين و مؤثرترين و ممتازترين سوره قرآن ياد شده است.
اميدواريم با انس، آشنايي، مداومت و همنشيني با اين سوره شريف، بتوانيم از بهرههاي بيكران آن مقداري را نصيب خويش كنيم.
يس از زبان خدا
در روايت آمده است كه چون دوستان و مؤمنان در اين بوستان به سعادت روند و به نعيم بهشت رسند از جناب جبروت ندا آيد كه از ديگران بسيار شنيدهايد و وقت آن است كه از ما بشنويد: فسمعهم سورة الفاتحه و طه و يس. (كشفالاسرار، ج8/204)
قرائت بهشتيان
پيامبر اكرم(ص): در قيامت از اهل بهشت قرآن برداشته ميشود و نميخوانند مگر سوره «طه» و «يس» را. (تفسير البصائر، ج33/608)
نام پيامبر(ص)
امام صادق(ع) فرمودند: «يس» اسم پيامبر خداست؛ زيرا خداوند بعد از آيه «يس» ميفرمايد: «اِنَّكَ لِمَنِ المُرسَلين»
و نيز ميفرمايند: براي پيامبر دوازده اسم است كه پنجتاي آن در قرآن آمده است و آنها عبارتند از: محمّد، احمد، عبداللّه، «يس» و نون. (مجمع البيان، ج4/413)
سال يس
نام گذاري سالها در كشورهاي مختلف امري است مرسوم و متداول. ارزشمندترين سال در روي زمين به نام «يس» نامگذاري شده؛ چنانچه حضرت صادق(ع) ميفرمايد: دوازدهمين حجت خداوند كسي است كه عيسي بن مريم پشت سر او نماز ميخواند؛ در سالي كه به نام «يس و القرآن الحكيم» ناميده شده است. (تفسير البصائر، ج33/606)
گل گلستان
امام صادق(ع): به فرزندانتان سوره «يس» بياموزيد؛ زيرا سوره «يس» ريحان قرآن كريم است. (بحارالانوار، ج92/291)
آرزوي پيامبر(ص)
پيامبر(ص) فرمودند: «لوددت انها في قلب كل انسان من امتي» دوست دارم و اي كاش، سورە يس در قلب تمام افراد امت من بود. (بحارالانوار، ج92/291)
يس قبل از خلقت انسان
حق پيش از آفرينش آدم به دوهزار سال «طه و يس» برخواند، ملائكه ملكوت چون آن بشنيدند، گفتند: خنك بر امتي كه اين كلام پاك به ايشان فرو آيد و خنك زباني كه اين را خواند و خنك سينههايي كه صدف اين جوهر مكنون باشد. (كشف الاسرار، ج8/204)
فضيلت بيكران
حضرت صادق(ع) فرمود: و هركس در شب قبل از خواب آن را تلاوت كند خداوند بر وي هزار فرشته بگمارد تا او را از شر و بدي هر شيطان و هر آسيب حفظ كنند و هرگاه در همان روز بميرد، خداوند او را وارد بهشت گرداند و سيهزار فرشنه هنگام غسلشگرد آيند و براي اوطلب آمرزش كنند و با درخواست استغفار او را مشايعت و بدرقه نمايند تا قبر و چون او را به گور گذارند آن فرشتگان جمله در گور با وي در آيند و خدا را عبادت كنند و ثواب آنرا به او هديه كنند و قبرش تا هركجا كه چشمش ببيند فراخ گردد، از فشار قبر ايمن باشد و هميشه از گورش تا عنان آسمان نوري تابان باشد تا اينكه خداوند او را از قبر بيرون آرد، چون او را برانگيخت فرشتگان خدا با او هستند و بدرقهاش كنند، با وي به گفتوگو پردازند و به رويش لبخند زنند، به هر خير و نيكي مژدهاش دهند تا او را از صراط و ميزان بگذرانند و در پايگاه قربي او را بدارند كه هيچ مخلوقي را جز كروبيان و فرستادگان حق آن مقام و منزلت و قرب نباشد ، و وي با پيامبران در آن درگاه نزد خدايتعالي بايستد و (در آن هنگام كه مردان را غم و اندوه و ترس فراگيرد، وي) با غمخواران غم نخورد و با اندوهگينان اندوه نكشد و با زاري كنندگان زاري نكند، آنگاه پروردگار تبارك و تعالي گويد: اي بنده من! شفاعت كن هر چه را كه خواهي، تورا بدهم، پس وي حاجت خود را از خداوند بخواهد و برآورده شود، شفاعت كند و پذيرفته گردد، و از او چون ديگران حساب نكشند و در آنجا چون ديگران بازداشت نشود، چون زبونان و خوار شدهگان زبون و خوار نگردد و به نكبت گناه و عمل زشتي كه از او سرزده گرفتار نشود، برات آزادي او را سر گشاده به او دهند تا اين كه از در گاه الهي پايين آيد، همه از روي تعجّب گويند: سبحان اللّه (منزه است خدا) اين بنده را كه حتي يك گناه نبوده است و از همدمان محمد(ص) خواهد شد . (بحارالانوار، ج92/289)
ختم قرآن
ابي بن كعب گويد: هركس سوره «يس» را براي خدا قرائت كند، خداوند او را ميآمرزد و اجر و پاداش كسي كه دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده است به او ميدهد. (مجمع البيان، ج4/413)
قبل از خواب و در طول روز
امام صادق(ع): براستي براي هر چيزي قلبي است و قلب قرآن سوره «يس» است و اگر آن را قبل از خواب، يا در روز، پيش از آنكه غروب شود بخواند، در تمام طول روز محفوظ و پر روزي خواهد بود. (بحارالانوار، ج92/289)
خواندن در شب و روز جمعه
پيامبر اكرم(ص): كسي كه سوره «يس» را در شب بخواند، خداوند او را ميآمرزد. (بحارالانوار، ج92/291)
رسول اكرم(ص): كسي كه سوره «يس» و «صافات» را روز جمعه بخواند و سپس از خداوند حاجت بخواهد، خداوند خواسته او را ميدهد و حاجت او را برآورده ميسازد.(بحارالانوار، ج92/296)
هم دنيا و هم آخرت
پيامبر اكرم(ص): سوره «يس» در تورات به عنوان «عموميت آفرين» ناميده شده. سؤال شد: از چه رو به اين سوره «عموميت آفرين» گفته ميشود؟ فرمودند: زيرا كسي كه همدم و همنشين اين سوره باشد، خداوند او را مشمول تمام خير دنيا و آخرت ميكند. (مجمع البيان، ج4/413)
برآورده شدن حاجات
پيامبر(ص) فرمودند: كسي كه قبل از حاجت خويش سوره يس را بخواند، حاجت او برآورده شود. (بحارالانوار، ج92/292)
يافتن گمشده
اصبغ بن نباته گفت: يا اميرالمؤمنين براي پيدا كردن گمشده ما را راهنمايي كن. حضرت فرمودند: سوره «يس» را در دو ركعت نماز بخوان و بعد بگو «يا هادي الضاله رُدَّ علي ضالَّتي» و اصبغ اين عمل را انجام داد و خداوند گمشدهاش را به او باز گرداند. (تفسير البصائر، ج33/606)
ده بركت
رسول اكرم(ص): يا علي سوره «يس» را قرائت كن كه در آن ده بركت ميباشد: گرسنه را سير ميكند، تشنه را سيراب ميسازد، برهنه را لباس ميپوشاند، مجرد را متأهل و انسان ترسيده را آرامش ميبخشد، مريض را شفا ميدهد و زنداني را آزاد ميسازد، دفع خطر از مسافر، تخفيف عذاب مرده و گم شده را پيدا ميكند. (بحارالانوار، ج92/290)
آساني در كار
پيامبر(ص) فرمودند: براي هر چيزي قلبي است و قلب قرآن سوره «يس» است، هركس آن را در شب بخواند، كارهاي روز بر او آسان ميشود. (تفسير البصائر، ج33/608)
گل بايد از درخت خود باز كني تا بوي آن بشرط يابي.
احتضار
حضرت رسول(ص): آنگاه كه سوره «يس» بر فردي كه در حال مرگ است خوانده شود، خداوند سختي جان كندن را بر او آسان ميگرداند. (بحارالانوار، ج92/292)
شفاعت در قيامت
رسول اكرم(ص): در قرآن كريم سورهاي است كه «عزيز» ناميده ميشود و نزد خداوند، همنشين آن سوره و خواننده آن، «شريف» شناخته ميشود؛ آن سوره براي صاحب خود در قيامت به اندازه افراد قبيله «ربيعة» و «مضر» شفاعت ميكند و سپس فرمود: و آن سوره «يس» است. (بحارالانوار، ج92/290)
تخفيف عذاب
پيامبر(ص): كسي كه به گورستاني وارد شود و «يس» را بخواند، خدا در آن روز از عذاب ايشان(خفتگان در قبر) تخفيف دهد و براي او به عدد امواتي كه در آنجاست حسنات نوشته شود. (مجمع البيان، ج4/413)
بشارت :: آذر و دی 1379، شماره 20