اى كه هستى منبع نور جهان          نور تو شد آشكارا در نهان
نور عالم پرتوى از نور توست             هر كه مى نازد به خود مغرور توست
نيكى و احسان تو را باشد مدام        دانه لطفت كشد ما را به دام
كار تو خير است و كار ما فساد          ما خصومت آوريم و تو وداد
ما گنه كاريم و تو بخشنده اى           بى گنه كى شد خدا را بنده اى !
پس تو نيكوكارى و ما بدخصال          اين بود ما را به تو آخر مثال
كه نباشد مثل تو اندر جهان             خوبى تو در جهان باشد عيان
همچنان ما را اسرار در وجود            بس بديها رشته بر هر تار و پود
بوده باشد كار ما سهو و خطا           شاءن تو باشد همه لطف و عطا
بگذر از اين زشتى و كردار بد            چشم از اين عصيان بپوشان تا ابد
عاصيان را جمله آور در پناه              ما بد و بر خوبى خود كن نگاه
پس بگير از ما متاع خويش را          در عوض بخشا ز خود درويش ما 

نوشتن دیدگاه