می فرماید (علیه السلام) که: منم آنکه در این امر که در آیه مذکوره است شریکم و بمن لفظ امر تثنیه(414) نازل شده که القیا بیندازید ای محمد و علی (علیه السلام) در تجلیات نوری جمالی دورات حقیقت خود در جهنم که مکان خالی از نور است و جای مظاهر جهل و خلاف همه(415) پوشندگان حق را و کفران کنندگان نعمت هدایت را که از روی عناد در راه(416) ضلالت افتاده اند و چهره حق را که از شما تابان است به ستر عناد خود می پوشانند.
پس به ظهور حقیقت خود در تمام مظاهر به اظهار و اشراق نور خویش بر تمام زجاجات قوابل بالقوه همه را بالفعل سازید تا به شما مظاهر جمال صعود به جنات کنند،(417) و مظاهر جلال به جهنم افتند که اگر دعوت محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم) ظهور ننماید حمزه و ابوجهل در تساوی نسبت مقید مانند، لکن به اشراق نور دعوت حمزه به معراج شهادت صعود به جنت کند و سید الشهدا باشد، و ابوجهل به جهل(418) کفر و عناد به جهنم ساقط شود و فرعون هذه الامة باشد، و سر تثنیه حدیث:(419) انا المنذر وعلی الهادی وبک یا علی یهتدی المهتدون بیان فرموده، و الله اعلم.(420)
413) اشاره است به آیه 24 سوره ق.
414) رض: وارد شده.
415) د: هر پوشنگان حق.
416) رض: راه خلاف.
417) رض: به جنات کننده مظاهر جلال.
418) رض: به خیل کفر و عناد.
419) رض: سر صرت انا المنذر.
420) رض: و الله اعلم را ندارد.