از عمار بن یاسر روایت شده که گفت: هنگامی که علی (علیه السلام) به جانب صفین می رفت در کنار فرات توقف کرد و به اصحابش فرمود: مخاض کجا است؟
گفتند: نمی دانیم مخاض کجا است، سپس به بعضی از اصحابش فرمود: برو به سوی این تپه و صدا بزن ای جلند، مخاض کجا است؟
(عمار) گفت: آن مرد رفت تا به تپه رسید و گفت: ای جلند مخاض کجاست؟
پس جمعیت زیادی (که همه جلند نام داشتند) از زیر زمین جواب دادند، و او مبهوت شده، برگشت خدمت امام و گفت: ای مولای من جمعیت زیادی جواب مرا دادند.
فرمود: ای قنبر برو ندا کن: ای جلند بن کرکر مخاض کجا است؟ (عمار) گفت: پس یک نفر جواب داد و گفت: کیست که نام من و پدرم را می داند در صورتی که من در این جا خاک شده ام، و کاسه سرم به صورت استخوان پوسیده ای باقی مانده، و مرا سه هزار سال است، ما نمی دانیم مخاض کجاست؟ به خدا قسم او به مخاض داناتر است به سوی او بروید و از او متابعت کنید و هر جا که او خوض کرد و فرو رفت شما هم با او فرو روید (یعنی در هر مرحله ای وارد شد شما هم وارد شوید) که بعد از پیغمبر (صلی الله علیه و آله) او اشرف خلق است، پس نزد آن حضرت آمدند و مخاض را به آنها معرفی کرد.(1)
**************************************
1) اثبات الهداة، ج 4، ص 463 و 464.

نوشتن دیدگاه