5     «ذلِكَ أَمْرُ اللّه‏ِ أَنْزَلَهُ إِلَيْكُمْ وَ مَنْ يَتَّقِ اللّه‏َ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُعْظِمْ لَهُ
          أَجْراً»

ترجمه:
5. اين است امر الهى نازل فرموده او را به سوى شما؛ و كسى كه بپرهيزد از
مخالفت الهى، خداوند سيئات و معاصى او را مى‏پوشاند و تكفير مى‏كند از او و بزرگ و
عظيم مى‏كند اجر و مزد او را[1].
 
تفسير:
«ذلِكَ أَمْرُ اللّه‏ِ» اشاره به دستورات طلاق و نگاه داشتن عدّه و احكام مذكوره در
اين سوره است كه از جانب خدا و امريه اوست. «أَنْزَلَهُ إِلَيْكُمْ» كه خداوند نازل
فرموده به توسط رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله براى شما امت از زمان بعثت تا صفحؤ قيامت كه تمام
محكوم به اين احكام و مأمور به اين امر هستند.
«وَ مَنْ يَتَّقِ اللّه‏َ» كه به اوامر او عمل كند و مخالفت نكند «يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ»
تكفير[2] عبارت است از عملى كه تدارك كند عمل زشت را كه از او سر زده مثل كفارؤ

افطار شهر رمضان يا خلف نذر و عهد و يمين و قتل نفس خطا و امثال اين‏ها. و تكفير
الهى تبديل سيئات است به حسنات كه مى‏فرمايد: «إِلاّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً
فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللّه‏ُسَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» الى‏قوله تعالى: «حَسُنَتْ مُسْتَقَرّاً وَمُقاماً»[3] هفت آيه.
«وَ يُعْظِمْ لَهُ أَجْراً» كه اجر جزيل و اجر جميل و اجر عظيم به او عنايت
مى‏فرمايد.

[1].  ترجمه ديگر: اين است فرمان خدا كه آن را به سوى شما فرستاده است؛ و هر كس از خدا پروا
كند، بدى‏هايش را از او بزدايد و پاداشش را بزرگ گرداند.
 
[2].  كفّاره: صدقه يا قربانى يا عملى شرعى و نظاير آن كه براى دفع و رفع آثار گناهى كه ارتكاب شده است پرداخته مى‏شود. در قرآن چهار بار لفظ كفاره آمده و همه آن‏ها در سوره مائده آيات 45، 89 دو بار؛ و 95 است. در آيه 45 درباره بخشش از قصاص است: «وَالْجُرُوحَ قِصاصٌ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفّارَةٌ لَهُ». و جرح‏ها قصاص دارد، و هر كه از قصاص درگذرد، اين عفو در حكم كفاره گناهان اوست. در آيه 89 به كفاره شكستن سوگند اشاره شده است كه اطعام ده بينوا از ميانگين آنچه به خانواده خود مى‏خورانيد، يا لباس آنان، يا آزاد كردن يك برده، و هر كس كه اين‏ها را نيابد، بر اوست كه سه روز روزه بگيرد. اين كفاره سوگندهاى شماست كه مى‏خوريد و مى‏شكنيد. و در آيه 95 به كفاره قتل صيد در حال احرام به عمد يا به سهو است كه اطعام شصت بينوا و اگر نداشت، به ازاى هر يك، يك روز، روزه است. درباره كفاره اخير برخى گفته‏اند حيوانى كه بايد قربانى شود، قيمت مى‏كنند و قيمت آن را به طعام تبديل و به مستمندان صدقه دهند. ر.ك: دانشنامه قرآن، مدخل«كفّاره».
 
[3].  مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند. پس خداوند بدى‏هايشان را به نيكى‏ها
تبديل مى‏كند... چه خوش قرارگاه و مقامى! سوره فرقان: آيات 70 ـ 76.

نوشتن دیدگاه