85   «وَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَأَوْلادُهُمْ إِنَّما يُرِيدُ اللّه‏ُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِها فِى الدُّنْيا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كافِرُونَ »
ترجمه :
85. به عُجْب در نياورد شما را اموال و اولادِ اين منافقين، جز اين نيست كه خداوند اراده فرموده اينكه اين‏ها را معذب فرمايد به‏اين اموال و اولاد در دنيا و اينكه نفوس آن‏ها در موقع موت و زهاق روح با حال كفر بميرند.
تفسير :
[اموال و اولاد، باعث افزايش عذاب منافقان]
«وَلا تُعْجِبْكَ»، اگر چه خطاب متوجه به حضرت رسالت صلى‏الله‏عليه‏و‏آله است لكن مقصود ديگران هستند از مؤنين، زيرا تمام دنيا با جميع مال و منالش به قدر كاهى در نظر حضرتش ارزش ندارد.
قضيه عجيبه:
شبى در عالم رؤا مشرف شدم خدمت حضرت سليمان على نبيّنا و آله و عليه السلام عرض كردم: يك نفر از علماى ما در مقام بيان افضليت حضرت خاتم بر ساير انبيا بياناتى دارد تا مى‏رسد به شما مى‏گويد: كم فرق بيّن من عرض عليه مفاتيح الدنيا فلم يقبلها و من قال: ربّ، هب لي ملكاً لا ينبغي لأحد من بعدي[1]. فرمود: ما هم براى دنيا نخواستيم. عرض كردم: چرا، لا ينبغي لأحدٍ من بعدي؟ فرمود: معنى اين نيست كه به ديگران ندهى، بلكه به هر كه هر چه مى‏دهى به من بيشتر ده. چنانچه شما در دعاى كميل مى‏خوانيد: «و اجعلني من
أحسن عبيدك نصيباً عندك»[2].عرض كردم: و آخرين مقرنين فى الاصفاد. چه نحو شياطين را در غل و زنجير مى‏كرديد؟
فرمود: غل و زنجير آن‏ها غير از اين غل‏ها و زنجيرهاست. بالجمله، پيغمبرى كه بفرمايد:
«الفقر فخري»[3]. چه اعتنايى به دنيا دارد و اين خطاب «إيّاكِ أعني و اسمعي يا جارة»[4] است.
«أَمْوالُهُمْ وَأَوْلادُهُمْ»:
اما اموال:
«ففي حلالها حساب و في حرامها عقاب و في شبهاتها عتاب»[5].
و اما اولاد:
دشمنى شيرين‏تر از اولاد نيست
شاخ گاوى بدتر از داماد نيست
«إِنَّما يُرِيدُ اللّه‏ُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِها فِي الدُّنْيا» هر چه انسان بيشتر آلوده به دنيا شود گرفتارى او شديدتر گردد و از خدا و دين و آخرت غافل‏تر شود و بلا و مصايبش زيادتر گردد.
«وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كافِرُونَ»؛ با حال كفر از دنيا بروند.
(أعاذنا اللّه‏ من سوء العاقبة)[6].
------------------------------------------------------------
[1] .  چه بسيار تفاوت است بين كسى كه كليدهاى دنيا بدو عرضه شد و او نپذيرفت و كسى كه گفت: پروردگارا! بعد من ملكى و سلطنتى بخش كه بعد از من شايسته كسى نباشد.
[2] .  مرا از بهترين بندگانت كه نزد تو بهره‏اى دارند قرار بده. مصباح المتهجّد: ص587 و اقبال الأعمال: ج3، ص337 .
[3] .  فقر افتخار من است. تفسير ابن عربى: ج2، ص412؛ عدّة الداعى: ص113؛ عوالى اللآلى: ج1، ص39، ح38 و بحار الأنوار: ج69، ص30.
[4] .  يعنى تو را قصد مى‏كنم ولى اى همسايه بشنو. در فارسى مى‏گويند: به در مى‏گويم تا ديوار بشنود. المغنى: ج8، ص374؛ تفسير سعد السعود: ص152؛ عوالى اللآلى: ج4، ص115 و بحار الأنوار: ج34، ص384.
[5] .  در حلالش حساب است و در حرامش عقاب و شكنجه و در موارد شبه‏ناك، ملامت و سرزنش. نهج البلاغه: ص115، خطبه 82؛ مشكاة الأنوار: ج2، ص198، ح1576 و بحار الأنوار: ج42، ص276.
[6] .  خدا ما را از بد عاقبتى حفظ كند.

نوشتن دیدگاه